ขวานฟ้าหน้าดำ เด็กชายที่เกิดมาพร้อมกับใบหน้าดำและขวานวิเศษ ถูกชาวบ้านรังเกียจเพราะหน้าตาของเขา แต่เขายังคงทำความดีและช่วยเหลือผู้คนด้วยความกล้าหาญ จนสุดท้ายเขาทำความดีครบเจ็ดประการ ใบหน้าก็กลับมาขาวสะอาด และได้นำความสุขและความสงบมาสู่บ้านเมือง

สุวรรณสามชาดกเป็นเรื่องราวของสุวรรณสามที่บำเพ็ญเมตตาบารมี แม้ถูกพระเจ้าปิลยักขราชยิงด้วยลูกศรอาบยาพิษ สุวรรณสามยังคงมีจิตใจเมตตาและขอให้พระราชาช่วยดูแลบิดามารดาของตน ด้วยคุณความดีของเขา สุวรรณสามฟื้นคืนชีพและบิดามารดาของเขาก็กลับมามองเห็น สุวรรณสามได้ถวายโอวาทให้พระราชาปกครองแผ่นดินด้วยธรรม

พญาชาละวัน จระเข้ผู้ดุร้าย แอบลักพาตัวนางตะเภาทองไปที่ถ้ำทอง ไกรทอง หนุ่มกล้าหาญ ได้รับมอบหมายให้มาปราบชาละวัน หลังจากการต่อสู้ที่ดุเดือด ชาละวันถูกสังหาร และไกรทองก็ช่วยนางตะเภาทองกลับมาได้สำเร็จ ในที่สุดไกรทองได้ครองรักกับนางตะเภาแก้ว แต่ยังมีความสัมพันธ์กับนางวิมาลา จระเข้สาว จนเกิดความขัดแย้งขึ้น สุดท้ายทุกฝ่ายก็ปรับความเข้าใจกันและอยู่ร่วมกันอย่างสันติ

นางแก้วหน้าม้าเป็นหญิงชาวบ้านที่มีใบหน้าเหมือนม้า แต่ภายในงดงามและกล้าหาญ นางหลงรักพระพินทองและต้องพิสูจน์ตนเองโดยทำภารกิจที่เป็นไปไม่ได้หลายอย่าง ทั้งชะลอเขาพระสุเมรุและคลอดโอรสเพื่อทวงสัญญา ในที่สุดนางก็ได้รับการยอมรับจากพระพินทองและได้ครองรักกันอย่างมีความสุข

มหาชนกชาดกเป็นเรื่องราวของพระมหาชนก ผู้ที่ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใด ๆ แม้ในยามที่ต้องเผชิญกับความยากลำบาก พระองค์ว่ายน้ำอยู่ถึง 7 วันเต็มหลังจากเรือแตก แต่ด้วยความเพียรพยายาม เทพธิดามณีเมขลาจึงเข้ามาช่วยเหลือ พระมหาชนกได้รับราชบัลลังก์คืนมาและได้ครองราชย์ด้วยความยุติธรรม ต่อมาได้เสด็จออกผนวชและบรรลุสู่พรหมโลก

พระเจ้าอังคติราชแห่งมิถิลานครถูกคุณาชีวกะ (ชีเปลือย) ชักนำให้เชื่อว่าบาปบุญไม่มีจริง จึงเลิกทำบุญและมัวเมาในกามคุณ เจ้าหญิงรุจาผู้เป็นธิดาพยายามเตือนพระบิดาแต่ไม่สำเร็จ นางอธิษฐานขอให้ทวยเทพช่วย พระนารทะมหาพรหมจำแลงกายมาเตือนพระเจ้าอังคติราชถึงความทุกข์ทรมานในนรก พระองค์จึงสำนึกผิดและกลับมาทำบุญ รักษาศีล

พระสังข์ทองถูกใส่ร้ายตั้งแต่เกิด และถูกขับไล่ไปอยู่กับพระมารดาที่ชายป่า ต่อมาเขาได้รับการช่วยเหลือจากพญานาคและเลี้ยงดูโดยนางยักษ์พันธุรัต จนเติบโตขึ้น เมื่อพระสังข์ได้พิสูจน์ความสามารถของตนโดยใช้มนต์วิเศษ เขาได้รับการยอมรับจากเจ้าเมืองพาราณสีและได้อภิเษกกับนางรจนา สุดท้ายพระสังข์ทองได้กลับไปครองเมืองพร้อมกับพระมารดาอย่างสงบสุข

เจตน์เป็นเด็กที่กลัวการแสดงออกเพราะกลัวจะถูกล้อเลียนจากเพื่อน แต่เมื่อได้รับคำสอนจากครูมณีเกี่ยวกับความกล้าหาญ เจตน์ตัดสินใจเผชิญหน้ากับความกลัวของตัวเอง และได้ก้าวขึ้นมาแสดงความสามารถต่อหน้าชั้นเรียน สุดท้ายเขาก็ประสบความสำเร็จในการเอาชนะความกลัวและได้รับการยอมรับจากเพื่อน ๆ

นัทเป็นเด็กที่ไม่ค่อยให้เกียรติเพื่อนร่วมชั้น แต่เมื่อครูวิภาสอนให้เขาเห็นถึงความสำคัญของการฟังและเคารพผู้อื่น นัทเริ่มเปลี่ยนแปลงและให้โอกาสเฟิร์นได้แสดงความคิด การทำงานเป็นทีมของพวกเขาจึงราบรื่นและประสบความสำเร็จ

ต้นเป็นเด็กที่ชอบพูดจาหยาบคายกับเพื่อน โดยเฉพาะแบงค์ เพื่อนร่วมชั้น ครูสมศรีจึงสอนให้ต้นรู้ถึงผลเสียของคำพูดหยาบคาย และคำพูดนั้นเป็นดาบสองคม ทำให้คนฟังรู้สึกสุขได้ ก็ทำให้ทุกข์ใจได้เช่นกัน ต้นรู้สึกผิดและขอโทษแบงค์ จากนั้นต้นก็เปลี่ยนแปลงตัวเองและได้รับมิตรภาพที่ดีจากเพื่อน ๆ อีกครั้ง

พระพุทธเจ้าเสด็จไปจำพรรษาเพียงลำพังในป่ารักขิตวันสัณฑะ ที่นั่น พญาช้างชื่อ "ปาลิไลยกะ" ได้เข้ามาปฏิบัติพระพุทธเจ้าอย่างนอบน้อม ช้างใช้งวงตักน้ำและนำผลไม้มาถวายทุกวัน ในขณะเดียวกัน ลิงตัวหนึ่งเห็นช้างปฏิบัติพระพุทธเจ้าก็เกิดความเลื่อมใส จึงนำรวงผึ้งมาถวายด้วย จนกระทั่งพระพุทธเจ้าจะเสด็จออกจากป่า ช้างเสียใจและสิ้นใจไป แต่ด้วยจิตที่เคารพและมีสัมมาคารวะ ช้างและลิงจึงได้ไปเกิดเป็นเทพบนสวรรค์

เอื้อยสูญเสียแม่ไปและต้องอยู่กับแม่เลี้ยงใจร้าย แต่ได้พบปลาบู่ทองที่แท้จริงคือแม่ของเธอที่กลับชาติมาเกิดเพื่อคอยช่วยเหลือ เอื้อยพึ่งพาปลาบู่ทองจนแม่เลี้ยงรู้และฆ่าปลาบู่ ไม่ว่าจะเกิดใหม่ชาติไหนก็ถูกแม่เลี้ยงกำจัดทิ้ง แม้จะถูกแม่เลี้ยงขัดขวาง เธอยังอดทน จนความจริงถูกเปิดเผยและเธอได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข