หลวิชัยคาวี

หลวิชัยและคาวี ลูกเสือและลูกโคถูกชุบชีวิตให้เป็นมนุษย์ พวกเขาร่วมมือกันแก้แค้นแม่เสือที่ทรยศและฆ่าแม่โค หลังจากนั้น ทั้งสองแยกทางไปเผชิญโชค คาวีช่วยกู้เมืองจากนกอินทรียักษ์และได้อภิเษกกับพระนางจันทร์สุดา แต่ยายเฒ่าทัดประสาดวางแผนทำลายพระขรรค์วิเศษของคาวี โชคดีที่หลวิชัยกลับมาช่วยไว้ทัน ทั้งสองช่วยกันกำจัดท้าวสัณนุราช และคาวีกับพระนางจันทร์สุดาก็ครองเมืองอย่างสงบสุข

76 อ่าน

อ่านเรื่องเต็ม พิมพ์เรื่องนี้

Tags :

แนะนำตัวละคร

หลวิชัย

คาวี

พระฤๅษี

พระนางจันทร์สุดา

ยายเฒ่าทัดประสาด

นานมาแล้ว มีเสือแม่ลูกอาศัยอยู่ด้วยกันในถ้ำ ลูกเสือซึ่งเป็นหลวิชัยได้อาศัยอยู่กับแม่เสือ วันหนึ่ง แม่เสือออกไปหาอาหารจนเพลิน ปล่อยให้ลูกเสือหิวโหยตามลำพัง ในขณะนั้น มีแม่โคและลูกโคเดินผ่านมา

หลวิชัย

แม่โคจ๋า ข้าหิวนมเหลือเกิน ข้าไม่มีกำลังแล้ว ขอข้ากินนมแม่ทีเถิด

แม่โคไม่ตอบอะไร แต่ลูกโค ซึ่งเป็นคาวี เห็นใจจึงอ้อนวอนแม่โค

คาวี

แม่จ๋า ช่วยให้พี่เสือกินนมเถอะ เขาหิวและอ่อนแรงเต็มที

แม่โคใจอ่อนและยอมให้หลวิชัยกินนมจนอิ่ม จากนั้นลูกเสือรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณของคาวีมาก จึงเชิญแม่โคและลูกโคมาอาศัยอยู่ด้วยกันในถ้ำ

หลวิชัย

แม่โคและคาวีมาอยู่กับเราที่ถ้ำเถิด ข้าจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายเจ้า

เมื่อแม่เสือกลับมาถึงถ้ำ หลวิชัยก็ทำเป็นน้อยใจและกล่าวตัดพ้อว่า

หลวิชัย

แม่ทิ้งข้าให้หิวจนเกือบตาย โชคดีที่แม่โคช่วยข้าไว้ ข้าขอให้แม่โคและลูกโคอยู่ที่นี่ด้วยนะ แม่จะได้ไม่ต้องไปหาอาหารไกล ๆ อีก

แม่เสือตกลงรับปากให้แม่โคกับลูกโคอาศัยอยู่ด้วยกัน และสาบานว่าจะไม่ทำร้ายแม่โค แต่ในใจนั้น แม่เสือกลับคิดจะกินแม่โคเสียทั้งตัว เพียงแค่รอโอกาสเหมาะเท่านั้น

วันหนึ่ง แม่เสือสบโอกาสขณะที่แม่โคไม่ทันระวังตัว แม่เสือจึงฆ่าแม่โคและกินเป็นอาหาร เมื่อหลวิชัยและคาวีออกตามหาแม่โค ก็พบว่าถูกแม่เสือกินเสียแล้ว

คาวี

แม่ของข้าถูกแม่เสือกินเสียแล้ว! ทำไมแม่เสือทำแบบนี้!

ทั้งหลวิชัยและคาวีต่างเสียใจและโกรธแค้นมาก จึงร่วมมือกันฆ่าแม่เสือเพื่อล้างแค้น

หลวิชัย

เราต้องไม่ให้อภัยแม่เสือที่ทรยศ เรามาช่วยกันกำจัดนางเถิด!

หลังจากนั้น สองสัตว์ผู้เป็นเพื่อนรักก็ออกเดินทางแสวงหาที่อยู่ใหม่ ระหว่างทางพวกเขาได้พบกับพระฤๅษี

พระฤๅษี

เอ๊ะ! ทำไมลูกเสือกับลูกโคถึงเดินมาด้วยกันเช่นนี้ พวกเจ้ามาจากไหนกัน?

หลวิชัยและคาวีเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พระฤๅษีฟัง พระฤๅษีมีจิตเมตตาจึงชุบชีวิตสัตว์ทั้งสองให้กลายเป็นมนุษย์ หลวิชัยกลายเป็นชายหนุ่มผู้กล้าหาญ ส่วนคาวีกลายเป็นชายหนุ่มผู้มีจิตใจอ่อนโยน

พระฤๅษี

ข้าชุบชีวิตพวกเจ้าให้เป็นมนุษย์แล้ว พวกเจ้าจงใช้ชีวิตด้วยความซื่อสัตย์และกล้าหาญเถิด

พระฤๅษีมอบพระขรรค์วิเศษให้ทั้งสองคนและสั่งสอนวิชาให้ พอถึงวัยที่เหมาะสม หลวิชัยและคาวีก็ออกเดินทางแยกกันเพื่อตามหาความฝันของตนเอง

หลวิชัย

เราจะแยกทางกันที่นี่ อีกสามเดือนเรามาพบกันใหม่ที่เดิม เจ้าไปทางเหนือ ส่วนข้าจะไปทางใต้

คาวีเดินทางจนมาถึงเมืองร้างแห่งหนึ่ง เขาพบว่าทั้งเมืองไม่มีผู้คนเลย แต่ยังมีสิ่งของอยู่ครบ คาวีจึงเข้าไปหุงหาอาหาร ทันใดนั้น กลุ่มนกอินทรียักษ์ก็บินลงมาจนท้องฟ้ามืดมิด นกอินทรีพยายามจะจิกคาวี แต่คาวีใช้พระขรรค์วิเศษสู้กับพวกมันจนชนะ

คาวี

เจ้านกอินทรียักษ์ ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าทำร้ายใครอีกต่อไป!

เมื่อชนะนกอินทรียักษ์ คาวีก็พบพระนางจันทร์สุดาถูกขังอยู่ในกลองใบใหญ่ คาวีช่วยนางออกมาและทั้งสองได้อภิเษกสมรสกัน เมืองนั้นก็กลับมาเจริญรุ่งเรืองอีกครั้ง

พระนางจันทร์สุดา

ข้าขอบคุณท่านคาวีที่ช่วยเหลือ ข้าขอมอบความรักและชีวิตของข้าให้แก่ท่าน

แต่เมื่อพระนางจันทร์สุดาทำผมร่วงและลอยไปถึงเมืองของท้าวสัณนุราช ท้าวสัณนุราชเกิดความหลงใหลในกลิ่นหอมของผม และต้องการนำนางมาเป็นภรรยา ยายเฒ่าทัดประสาดจึงวางแผนเพื่อแย่งพระนางจันทร์สุดาจากคาวี

ยายเฒ่าทัดประสาด

นางจันทร์สุดา ข้าคิดว่าคาวีไม่ไว้ใจเจ้า จึงพกพระขรรค์ติดตัวเสมอ เจ้าอยากรู้ไหมว่าทำไม?

พระนางจันทร์สุดาเชื่อยายเฒ่าและถามคาวีเกี่ยวกับพระขรรค์ คาวีบอกว่าหัวใจของเขาอยู่ในพระขรรค์ หากพระขรรค์ถูกทำลาย เขาก็จะตาย

คาวี

หัวใจของข้าอยู่ในพระขรรค์ หากใครทำลายพระขรรค์ ข้าก็จะสิ้นชีวิตทันที

ยายเฒ่าใช้โอกาสนี้ชวนคาวีและพระนางจันทร์สุดาไปสรงน้ำ เมื่อคาวีถอดพระขรรค์ออก ยายเฒ่าก็เผาพระขรรค์ คาวีรู้สึกถึงความร้อนและหมดสติไป

ยายเฒ่าทัดประสาด

คาวีหมดฤทธิ์แล้ว ข้าจะพานางจันทร์สุดาไปถวายท้าวสัณนุราช!

โชคดีที่หลวิชัยกลับมาและช่วยคาวีไว้ได้ เขาชุบพระขรรค์และปลุกคาวีให้ฟื้นขึ้น หลวิชัยและคาวีร่วมกันวางแผนปลอมตัวเป็นฤษีและชุบตัวท้าวสัณนุราชจนท้าวสัณนุราชตกหลุมพราง กระโดดลงในกองไฟและสิ้นชีวิต

หลวิชัย

ท้าวสัณนุราชเจ้าหลงในความหนุ่ม จนลืมตัวเอง มาดูกันว่าใครจะชุบตัวสำเร็จ!

เมื่อท้าวสัณนุราชตาย คาวีก็กลับมาเป็นกษัตริย์ปกครองเมืองกับพระนางจันทร์สุดาอย่างสงบสุข

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความซื่อสัตย์ ความกล้าหาญ และการช่วยเหลือกันจะนำพาความสำเร็จ ส่วนการหลงในอำนาจและความโลภจะนำมาซึ่งหายนะ”