นางแก้วหน้าม้าเป็นหญิงชาวบ้านที่มีใบหน้าเหมือนม้า แต่ภายในงดงามและกล้าหาญ นางหลงรักพระพินทองและต้องพิสูจน์ตนเองโดยทำภารกิจที่เป็นไปไม่ได้หลายอย่าง ทั้งชะลอเขาพระสุเมรุและคลอดโอรสเพื่อทวงสัญญา ในที่สุดนางก็ได้รับการยอมรับจากพระพินทองและได้ครองรักกันอย่างมีความสุข

มหาชนกชาดกเป็นเรื่องราวของพระมหาชนก ผู้ที่ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคใด ๆ แม้ในยามที่ต้องเผชิญกับความยากลำบาก พระองค์ว่ายน้ำอยู่ถึง 7 วันเต็มหลังจากเรือแตก แต่ด้วยความเพียรพยายาม เทพธิดามณีเมขลาจึงเข้ามาช่วยเหลือ พระมหาชนกได้รับราชบัลลังก์คืนมาและได้ครองราชย์ด้วยความยุติธรรม ต่อมาได้เสด็จออกผนวชและบรรลุสู่พรหมโลก

พระเจ้าอังคติราชแห่งมิถิลานครถูกคุณาชีวกะ (ชีเปลือย) ชักนำให้เชื่อว่าบาปบุญไม่มีจริง จึงเลิกทำบุญและมัวเมาในกามคุณ เจ้าหญิงรุจาผู้เป็นธิดาพยายามเตือนพระบิดาแต่ไม่สำเร็จ นางอธิษฐานขอให้ทวยเทพช่วย พระนารทะมหาพรหมจำแลงกายมาเตือนพระเจ้าอังคติราชถึงความทุกข์ทรมานในนรก พระองค์จึงสำนึกผิดและกลับมาทำบุญ รักษาศีล

พระสังข์ทองถูกใส่ร้ายตั้งแต่เกิด และถูกขับไล่ไปอยู่กับพระมารดาที่ชายป่า ต่อมาเขาได้รับการช่วยเหลือจากพญานาคและเลี้ยงดูโดยนางยักษ์พันธุรัต จนเติบโตขึ้น เมื่อพระสังข์ได้พิสูจน์ความสามารถของตนโดยใช้มนต์วิเศษ เขาได้รับการยอมรับจากเจ้าเมืองพาราณสีและได้อภิเษกกับนางรจนา สุดท้ายพระสังข์ทองได้กลับไปครองเมืองพร้อมกับพระมารดาอย่างสงบสุข

เจตน์เป็นเด็กที่กลัวการแสดงออกเพราะกลัวจะถูกล้อเลียนจากเพื่อน แต่เมื่อได้รับคำสอนจากครูมณีเกี่ยวกับความกล้าหาญ เจตน์ตัดสินใจเผชิญหน้ากับความกลัวของตัวเอง และได้ก้าวขึ้นมาแสดงความสามารถต่อหน้าชั้นเรียน สุดท้ายเขาก็ประสบความสำเร็จในการเอาชนะความกลัวและได้รับการยอมรับจากเพื่อน ๆ

นัทเป็นเด็กที่ไม่ค่อยให้เกียรติเพื่อนร่วมชั้น แต่เมื่อครูวิภาสอนให้เขาเห็นถึงความสำคัญของการฟังและเคารพผู้อื่น นัทเริ่มเปลี่ยนแปลงและให้โอกาสเฟิร์นได้แสดงความคิด การทำงานเป็นทีมของพวกเขาจึงราบรื่นและประสบความสำเร็จ

ต้นเป็นเด็กที่ชอบพูดจาหยาบคายกับเพื่อน โดยเฉพาะแบงค์ เพื่อนร่วมชั้น ครูสมศรีจึงสอนให้ต้นรู้ถึงผลเสียของคำพูดหยาบคาย และคำพูดนั้นเป็นดาบสองคม ทำให้คนฟังรู้สึกสุขได้ ก็ทำให้ทุกข์ใจได้เช่นกัน ต้นรู้สึกผิดและขอโทษแบงค์ จากนั้นต้นก็เปลี่ยนแปลงตัวเองและได้รับมิตรภาพที่ดีจากเพื่อน ๆ อีกครั้ง

พระพุทธเจ้าเสด็จไปจำพรรษาเพียงลำพังในป่ารักขิตวันสัณฑะ ที่นั่น พญาช้างชื่อ "ปาลิไลยกะ" ได้เข้ามาปฏิบัติพระพุทธเจ้าอย่างนอบน้อม ช้างใช้งวงตักน้ำและนำผลไม้มาถวายทุกวัน ในขณะเดียวกัน ลิงตัวหนึ่งเห็นช้างปฏิบัติพระพุทธเจ้าก็เกิดความเลื่อมใส จึงนำรวงผึ้งมาถวายด้วย จนกระทั่งพระพุทธเจ้าจะเสด็จออกจากป่า ช้างเสียใจและสิ้นใจไป แต่ด้วยจิตที่เคารพและมีสัมมาคารวะ ช้างและลิงจึงได้ไปเกิดเป็นเทพบนสวรรค์

เอื้อยสูญเสียแม่ไปและต้องอยู่กับแม่เลี้ยงใจร้าย แต่ได้พบปลาบู่ทองที่แท้จริงคือแม่ของเธอที่กลับชาติมาเกิดเพื่อคอยช่วยเหลือ เอื้อยพึ่งพาปลาบู่ทองจนแม่เลี้ยงรู้และฆ่าปลาบู่ ไม่ว่าจะเกิดใหม่ชาติไหนก็ถูกแม่เลี้ยงกำจัดทิ้ง แม้จะถูกแม่เลี้ยงขัดขวาง เธอยังอดทน จนความจริงถูกเปิดเผยและเธอได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

นางผมหอมและนางลุนเป็นลูกแฝดของนางเทวี ที่เกิดจากการดื่มน้ำในรอยเท้าพญาช้างและพญาโค เมื่อทั้งสองถูกล้อว่าไม่มีพ่อ จึงออกตามหาบิดาในป่า นางลุนอ้างว่าเป็นลูกพญาช้าง แต่เมื่อต้องพิสูจน์ด้วยการปีนงวง นางผมหอมกลับปีนขึ้นได้สำเร็จ พญาช้างรับนางผมหอมเป็นลูกและดูแลอย่างดี ต่อมานางผมหอมพบรักกับพระเจ้ารัตนะ ทั้งสองมีลูกด้วยกันและพาบุตรหลบหนีพญาช้าง พญาช้างเสียใจจนสิ้นใจ นางผมหอมและพระเจ้ารัตนะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในที่สุด

พระเวสสันดรชาดกเป็นเรื่องราวของพระเวสสันดร ผู้บำเพ็ญทานบารมีอย่างยิ่งใหญ่ ทรงสละทุกสิ่งเพื่อผู้อื่น แม้กระทั่งช้างเผือกมงคล บุตร และภรรยา การให้ทานของพระองค์ทำให้ถูกเนรเทศออกจากเมือง แต่ด้วยความเสียสละ พระองค์ยังคงให้ทานจนถึงที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป ชาวเมืองระลึกถึงคุณความดีและอัญเชิญพระองค์กลับมาครองราชย์อีกครั้ง นิทานนี้สอนเรื่องความสำคัญของการให้และการเสียสละเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวม

กลุ่มนกใหญ่ได้เปิดศึกสงครามกับอสูรกายสัตว์ป่าทั้งสองฝ่ายได้สู้รบกันมาเป็นเวลาอันยาวนานนับ 100 ปี ทั้งสองต่างผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะมาตลอด อยู่มาวันหนึ่งได้มีเจ้าค้างคาวที่เกิดไม่มั่นใจในฝีมือการสู้รบของแต่ละฝ่ายขึ้นมามันจึงฉุกคิดขึ้นได้ว่า