คำพูดที่เปลี่ยนทุกอย่าง

คำพูดที่เปลี่ยนทุกอย่าง

ต้นเป็นเด็กที่ชอบพูดจาหยาบคายกับเพื่อน โดยเฉพาะแบงค์ เพื่อนร่วมชั้น ครูสมศรีจึงสอนให้ต้นรู้ถึงผลเสียของคำพูดหยาบคาย และคำพูดนั้นเป็นดาบสองคม ทำให้คนฟังรู้สึกสุขได้ ก็ทำให้ทุกข์ใจได้เช่นกัน ต้นรู้สึกผิดและขอโทษแบงค์ จากนั้นต้นก็เปลี่ยนแปลงตัวเองและได้รับมิตรภาพที่ดีจากเพื่อน ๆ อีกครั้ง

183 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ในโรงเรียนแห่งหนึ่ง มีเด็กชายชื่อ "ต้น" เป็นเด็กฉลาดและเก่งในการเรียน แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยดีนักคือ นิสัยชอบพูดจาหยาบคายกับเพื่อน โดยเฉพาะกับ "แบงค์" เพื่อนร่วมชั้นที่เงียบและขี้อาย ต้นมักชอบล้อเลียนและพูดจาไม่ดีใส่แบงค์ทุกครั้งที่มีโอกาส
วันหนึ่ง ขณะที่ทุกคนกำลังทำการบ้านในห้องเรียน แบงค์เผลอชนโต๊ะของต้นโดยไม่ได้ตั้งใจ
ต้น
ต้น

เฮ้! เดินไม่ดูทางหรือไง? เซ่อซ่าแบบนี้ โตขึ้นจะทำอะไรได้! คิดหน่อยสิ!

แบงค์รู้สึกอายและเสียใจอย่างมาก เพื่อน ๆ ในห้องเรียนต่างมองแบงค์ด้วยความสงสาร แต่ไม่มีใครกล้าเข้ามาห้ามเพราะกลัวต้น ต้นรู้สึกพอใจที่ทำให้แบงค์อาย และยังคิดว่าตนเองไม่ผิด
หลังเลิกเรียน คุณครูสมศรี ผู้เป็นที่รักของนักเรียนทุกคน ได้สังเกตเห็นพฤติกรรมของต้นมาตลอด จึงเรียกต้นเข้ามาพูดคุย
ครูสมศรี
ครูสมศรี

ต้น ครูสังเกตเห็นว่าเธอมักพูดจาหยาบคายกับเพื่อน ๆ โดยเฉพาะแบงค์ เธอเคยรู้ไหมว่า คำพูดของเธออาจจะทำร้ายจิตใจคนอื่นอย่างมาก?

ต้นทำท่าไม่สนใจและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ
ต้น
ต้น

ผมแค่พูดสิ่งที่คิดเท่านั้นเองครับ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นอะไร

ครูสมศรียิ้มอย่างใจเย็นและพูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น
ครูสมศรี
ครูสมศรี

คำพูดของเราเหมือนดาบสองคม มันสามารถสร้างความสุขหรือทำลายจิตใจของคนได้นะต้น

ครูสมศรี
ครูสมศรี

แม้คำพูดจะไม่ใช่สิ่งที่จับต้องได้ แต่แผลจากคำพูดนั้นลึกยิ่งกว่าบาดแผลทางร่างกายเสียอีก

ครูสมศรี
ครูสมศรี

คำพูดที่ดีจะนำมาซึ่งมิตรภาพและความรักจากเพื่อน ๆ แต่คำพูดที่หยาบคายจะทำให้คนรอบข้างห่างจากเรา

ต้นเริ่มรู้สึกสำนึกกับสิ่งที่ทำลงไป เขานั่งเงียบและคิดถึงคำพูดของครูสมศรี ก่อนจะพูดขึ้นด้วยความสำนึกผิด
ต้น
ต้น

ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคำพูดของผมจะทำร้ายใครได้ขนาดนี้

ครูสมศรียิ้มให้ต้นอย่างอ่อนโยน
ครูสมศรี
ครูสมศรี

การรู้จักสำนึกผิดเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง

ครูสมศรี
ครูสมศรี

ต้น ถ้าเธอตั้งใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง เริ่มต้นจากการพูดดี ๆ กับเพื่อน เธอจะได้รับสิ่งดี ๆ กลับมาเช่นกัน

วันต่อมา ต้นไปหาแบงค์ที่นั่งอยู่คนเดียวและตัดสินใจขอโทษ
ต้น
ต้น

แบงค์ ฉันต้องขอโทษนายจริง ๆ ฉันไม่ควรพูดจาแบบนั้นกับนาย สัญญาว่าฉันจะไม่พูดแบบนั้นอีกแล้ว ขอโทษที่ทำให้นายเสียใจนะ

แบงค์ยิ้มอย่างดีใจและยอมรับคำขอโทษอย่างอบอุ่น
แบงค์
แบงค์

ฉันให้อภัยนาย ฉันไม่ถือโทษหรอก นายเปลี่ยนได้เสมอ เราเป็นเพื่อนกันต่อไปนะ

จากนั้น ต้นก็เริ่มเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตนเอง พยายามพูดจาสุภาพกับเพื่อน ๆ และไม่พูดจาหยาบคายอีกเลย เมื่อเพื่อน ๆ เห็นการเปลี่ยนแปลงของต้น ทุกคนเริ่มชื่นชมและยอมรับเขามากขึ้น มิตรภาพของเขากับแบงค์ก็แน่นแฟ้นขึ้นเรื่อย ๆ
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“คำพูดเป็นสิ่งที่ส่งผลมากต่อจิตใจคนรอบข้าง การพูดจาดีและสุภาพจะทำให้เราได้รับมิตรภาพและความรักจากคนรอบตัว แต่คำพูดหยาบคายและไม่ระวังจะทำร้ายผู้อื่นได้อย่างลึกซึ้ง การเลือกใช้คำพูดที่ดีจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ควรปฏิบัติในชีวิตประจำวัน”