ความกล้าหาญของเจตน์

ความกล้าหาญของเจตน์

เจตน์เป็นเด็กที่กลัวการแสดงออกเพราะกลัวจะถูกล้อเลียนจากเพื่อน แต่เมื่อได้รับคำสอนจากครูมณีเกี่ยวกับความกล้าหาญ เจตน์ตัดสินใจเผชิญหน้ากับความกลัวของตัวเอง และได้ก้าวขึ้นมาแสดงความสามารถต่อหน้าชั้นเรียน สุดท้ายเขาก็ประสบความสำเร็จในการเอาชนะความกลัวและได้รับการยอมรับจากเพื่อน ๆ

79 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
เจตน์เป็นเด็กชายที่มีนิสัยเงียบขรึมและไม่ค่อยกล้าแสดงออก แม้ว่าเขาจะเป็นเด็กที่เรียนดี แต่ทุกครั้งที่ครูให้โอกาสขึ้นไปพูดหน้าชั้น เจตน์มักจะรู้สึกประหม่าและหวาดกลัว ต่อหน้าผู้คน เขากังวลว่าตัวเองจะทำผิดพลาดและโดนเพื่อน ๆ ล้อเลียน ซึ่งเป็นสิ่งที่เขากลัวมากที่สุด
ในห้องเรียน เจตน์มักจะโดนเพื่อนร่วมชั้นบางคนล้อเลียนเวลาที่เขาตอบคำถามครูอย่างไม่มั่นใจ ทั้งชอบล้อเรื่องที่เขาพูดเบาเพราะกลัวพูดผิด
เจตน์รู้สึกเสียใจ แต่ก็ไม่กล้าโต้ตอบ และปล่อยให้เพื่อนล้อเลียนต่อไป ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้ เขายิ่งรู้สึกกังวลมากขึ้น จนไม่อยากลุกขึ้นแสดงออกในชั้นเรียนอีกเลย
วันหนึ่ง ครูมณีเห็นว่าเจตน์ไม่ยอมพูดในชั้นเรียนมาหลายครั้ง จึงเรียกเจตน์มาพูดคุยหลังเลิกเรียน
ครูมณี
ครูมณี

เจตน์ ครูสังเกตเห็นว่าเธอไม่กล้าพูดในชั้นเรียนเลย เธอกังวลอะไรหรือเปล่า?

เจตน์นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะสารภาพออกมา
เจตน์
เจตน์

ผมกลัวจะพูดผิดครับ กลัวเพื่อนจะล้อเลียนผมอีก... เวลาผมพยายามพูด แต่พวกเขาก็ชอบแซวและทำให้ผมรู้สึกแย่

ครูมณียิ้มอย่างใจดีและตอบเจตน์ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ครูมณี
ครูมณี

การพูดหน้าชั้นเรียนหรือแสดงออกต่อหน้าคนอื่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับหลายคน และความกล้าหาญไม่ได้หมายความว่าเราไม่กลัว

ครูมณี
ครูมณี

แต่การเผชิญหน้ากับความกลัวนั้นต่างหากที่ทำให้เราเก่งขึ้น ลองคิดดูนะเจตน์ ถ้าเธอสามารถก้าวผ่านความกลัวนี้ไปได้ เธอจะรู้สึกภูมิใจในตัวเองมากแค่ไหน

เจตน์ฟังคำพูดของครูและเริ่มคิดตาม แม้เขายังคงรู้สึกกลัวอยู่บ้าง แต่ก็อยากที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เขาตัดสินใจว่าจะลองกล้าแสดงออกในครั้งต่อไป
ไม่กี่วันหลังจากนั้น ครูมณีได้ให้ทุกคนในห้องออกมาพูดหน้าชั้นเกี่ยวกับหัวข้อที่ตนเองสนใจ เมื่อถึงคิวของเจตน์ เขารู้สึกใจเต้นแรง แต่ก็ตัดสินใจลุกขึ้นไปยืนหน้าชั้น
เจตน์
เจตน์

สวัสดีครับ วันนี้ผมจะพูดเกี่ยวกับการเลี้ยงสัตว์...

ตอนแรกเสียงของเขายังสั่นเล็กน้อย แต่เมื่อเขาเห็นว่ามีเพื่อนบางคนตั้งใจฟัง เจตน์ก็เริ่มพูดอย่างมั่นใจมากขึ้น แม้จะมีบางคนแซวบ้าง แต่ครูมณีมองเพื่อนเหล่านั้นและทำให้บรรยากาศในห้องสงบลง
เมื่อเจตน์พูดจบ เพื่อนบางคนเริ่มปรบมือให้ และครูมณีก็ยิ้มอย่างภูมิใจ
ครูมณี
ครูมณี

อดเยี่ยมมากเจตน์! เธอกล้าที่จะก้าวข้ามความกลัว นี่คือสิ่งที่แสดงถึงความกล้าหาญอย่างแท้จริง

หลังจากนั้น เจตน์รู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก เขารู้แล้วว่าความกล้าหาญไม่ได้หมายถึงการไม่กลัว แต่เป็นการเผชิญหน้ากับความกลัวและก้าวข้ามมันไป เขาเริ่มกล้าที่จะพูดในชั้นเรียนมากขึ้น และเพื่อน ๆ ก็เริ่มให้การยอมรับเขาในฐานะเด็กที่มีความกล้าหาญ
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความกล้าหาญทำให้เราเติบโตและเรียนรู้ว่าไม่มีอะไรน่ากลัวเกินกว่าความพยายามของเรา การที่เรากล้าแสดงออก ไม่เพียงทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น แต่ยังสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นกล้าหาญเช่นกัน”