แม่ไก่เคยจิกลูกแมงป่องไปกิน ทำให้แม่และพ่อของแมงป่องโกรธแค้น แต่เมื่อแม่แมงป่องเห็นลูกเจี๊ยบของแม่ไก่ครั้งหนึ่ง เธอหยุดคิดและรู้ว่า การแก้แค้นจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นได้ และในที่สุดเธอก็เลือกที่จะปล่อยวางความแค้นจากไป

มดขยันเตรียมอาหารไว้สำหรับช่วงเวลายากลำบาก ขณะที่หอยทากที่ขี้เกียจไม่สนใจและใช้ชีวิตอย่างประมาท เมื่อฤดูฝนมาถึง หอยทากหาอาหารไม่ได้และรู้สึกเสียใจ ส่วนมดสามารถผ่านช่วงเวลาอันลำบากได้เพราะความขยันและการเตรียมพร้อมล่วงหน้า

โทนี่เป็นชายหนุ่มที่ขยันทำงาน เขาใช้ชีวิตด้วยการทำไร่และหาของป่าเพื่อเลี้ยงตัวเอง แม้ว่าจะมีทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับการดำรงชีวิต แต่เขายังรู้สึกว่าไม่พอใจและเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น เพื่อนบ้านและลุงพลพยายามช่วยเขาเข้าใจว่า ความสุขที่แท้จริงไม่ได้มาจากการมีมากที่สุด แต่มาจากการรู้จักพอใจในสิ่งที่มีอยู่ ลุงพลได้สอนว่า การทำงานหนักไม่ใช่สิ่งเลวร้าย แต่การรู้จักพอใจและไม่ไล่ตามความโลภจนเกินไปนั้นสำคัญ โทนี่จึงได้เรียนรู้ว่าความสุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งของ แต่ขึ้นอยู่กับทัศนคติและการแบ่งปันให้กับคนรอบข้าง

กระต่ายป่าขี้ขลาดถามสิงโตถึงข่าวลือที่ว่าสิงโตก็กลัวเสียงไก่ขัน สิงโตยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่ามันกลัวสิ่งเล็ก ๆ เช่นเสียงไก่ กระต่ายป่าหัวเราะและตระหนักว่าตัวเองก็กลัวเสียงเห่าของลูกสุนัขล่าเนื้อเช่นกัน

สุวรรณสามชาดกเป็นเรื่องราวของสุวรรณสามที่บำเพ็ญเมตตาบารมี แม้ถูกพระเจ้าปิลยักขราชยิงด้วยลูกศรอาบยาพิษ สุวรรณสามยังคงมีจิตใจเมตตาและขอให้พระราชาช่วยดูแลบิดามารดาของตน ด้วยคุณความดีของเขา สุวรรณสามฟื้นคืนชีพและบิดามารดาของเขาก็กลับมามองเห็น สุวรรณสามได้ถวายโอวาทให้พระราชาปกครองแผ่นดินด้วยธรรม

มินเป็นเด็กหญิงที่ชอบพูดแทรกในวงสนทนาโดยไม่ฟังคนอื่น แต่เมื่อได้รับคำแนะนำจากเพื่อนและครู เธอเริ่มเรียนรู้ที่จะฟังผู้อื่นก่อนพูดและไม่พูดแทรก ทำให้เพื่อน ๆ รู้สึกสบายใจและการสนทนาก็ราบรื่นและสนุกมากขึ้น

นิดาเป็นเด็กหญิงที่มีพรสวรรค์ในการวาดภาพแต่ขาดความมั่นใจ จนกระทั่งเพื่อนและครูช่วยสนับสนุนให้เธอกล้าแสดงฝีมือ นิดาเข้าร่วมการประกวดวาดภาพและได้รับรางวัลชมเชย ทำให้เธอเริ่มมั่นใจและกล้าแสดงออกในสิ่งที่รักมากขึ้น

เอิร์ธเป็นเด็กที่มือไว ชอบอยากได้ของของคนอื่น เพราะอยากจะมีเหมือนกับเพื่อน ๆ บ้าง แต่เมื่อเขาได้เรียนรู้เรื่องความซื่อสัตย์จากครูและรู้สึกผิดที่ขโมยพลอยไป เขาตัดสินใจขอโทษพลอยและเรียนรู้ว่าการขโมยของคนอื่นโดยเป็นสิ่งที่ไม่ดี และไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง

ห่านขาวที่ภูมิใจในความงามของตัวเองพยายามยืดคอให้ดูเหมือนหงส์ แต่กบที่ว่ายน้ำผ่านมาเตือนห่านว่ามันไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเองให้เป็นอย่างอื่น ห่านขาวจึงตระหนักได้ว่าความงามที่แท้จริงคือการยอมรับและพอใจในสิ่งที่ตนเองมี

อาฬวกชาดก เป็นเรื่องราวของอาฬวกยักษ์ ผู้ดุร้ายที่เคยกินมนุษย์เป็นอาหารตามสัญญาที่ให้ไว้กับพระเจ้าอาฬวกะ เมืองอาฬวีตกอยู่ในความหวาดกลัวเพราะการกระทำของยักษ์ผู้นี้ แต่ด้วยพระเมตตาและปัญญาของพระพุทธเจ้า พระองค์ทรงแสดงธรรมโปรดอาฬวกยักษ์จนยักษ์กลับใจเป็นผู้มีศีลธรรม บรรลุโสดาปัตติผล ยุติการเบียดเบียนผู้อื่น นำความสงบสุขกลับคืนสู่เมืองอาฬวี ทำให้ประชาชนอยู่ร่วมกันอย่างสันติ

ปันเป็นเด็กชายที่ไม่ชอบต่อคิวและชอบแซงเพื่อน ๆ เมื่อเขาถูกเตือนโดยเมย์และครูมาคัส เขาเริ่มเข้าใจว่าการต่อคิวคือมารยาทที่ดีที่ควรมีในสังคม การต่อคิวแสดงถึงการเคารพและให้เกียรติผู้อื่น ทำให้ปันตัดสินใจกลับไปต่อคิวและเรียนรู้คุณค่าของการรอคอย

ภูมิเป็นเด็กที่ชอบโอ้อวดและคิดว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่น แต่เมื่อทำงานกลุ่มร่วมกับเพื่อนอย่างเมย์ เขาเริ่มเรียนรู้ว่าการทำงานเป็นทีมต้องฟังความเห็นของทุกคน ความอ่อนน้อมถ่อมตนและการยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่นทำให้เขาประสบความสำเร็จในการทำงานและได้รับคำชมจากครู