สิงโตกับกระต่าย

สิงโตกับกระต่าย

กระต่ายป่าขี้ขลาดถามสิงโตถึงข่าวลือที่ว่าสิงโตก็กลัวเสียงไก่ขัน สิงโตยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่ามันกลัวสิ่งเล็ก ๆ เช่นเสียงไก่ กระต่ายป่าหัวเราะและตระหนักว่าตัวเองก็กลัวเสียงเห่าของลูกสุนัขล่าเนื้อเช่นกัน

270 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ณ ป่าใหญ่ที่เต็มไปด้วยสัตว์นานาชนิด มีสิงโตผู้เป็นราชาแห่งป่าและกระต่ายป่าขี้ขลาดตัวหนึ่งเป็นเพื่อนกัน แม้ว่าสิงโตจะดูแข็งแกร่งและกล้าหาญ แต่กระต่ายป่าก็ยังชอบแอบถามเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับจุดอ่อนของสิงโตเสมอ
วันหนึ่งขณะที่พวกเขากำลังนั่งคุยกันใต้ต้นไม้ใหญ่ กระต่ายป่าก็เอ่ยถามขึ้นว่า
กระต่าย
กระต่าย

ข้าได้ยินมาจากสัตว์อื่น ๆ ว่า ราชสีห์ผู้ยิ่งใหญ่อย่างเจ้ากลัวเสียงไก่ขันจนแทบจะวิ่งหนี ข้าไม่อยากเชื่อเลย นี่เป็นความจริงหรือไม่?

สิงโตหัวเราะเล็กน้อยแล้วหันมาตอบกระต่าย
สิงโต
สิงโต

ใช่แล้ว สิ่งที่เจ้าได้ยินมานั้นเป็นความจริง ข้าเองก็กลัวเสียงไก่ขันจริง ๆ เจ้าเห็นไหม? แม้แต่สัตว์ใหญ่ก็อาจจะมีจุดอ่อนเล็ก ๆ ของตัวเอง ข้าตัวใหญ่อย่างนี้ แต่บางครั้งก็กลัวสิ่งที่เล็กน้อย

กระต่ายป่าตกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบ แต่พอคิดตามคำพูดของสิงโต มันก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าขัน
กระต่าย
กระต่าย

ฮ่า ๆ ข้าเข้าใจแล้วล่ะ เจ้าพูดถูก แม้แต่ข้าเองก็ยังกลัวเสียงเห่าของลูกสุนัขล่าเนื้อที่ตัวเล็กนิดเดียว แต่กลับทำให้ข้าตกใจได้ทุกที

สิงโตพยักหน้าเห็นด้วยและยิ้มให้เพื่อนของมัน
สิงโต
สิงโต

ทุกตัวต่างก็มีจุดอ่อนของตัวเองนะกระต่าย แม้แต่สัตว์ที่ดูแข็งแกร่งก็ยังมีสิ่งที่กลัวอยู่เสมอ แต่ที่สำคัญคือเราต้องยอมรับมัน ไม่ใช่ปิดบังหรือทำเป็นไม่กลัว

กระต่ายป่านิ่งคิดสักครู่แล้วพูดขึ้น
กระต่าย
กระต่าย

เจ้าพูดถูก สิงโต ข้าควรยอมรับว่าข้าขี้กลัว ไม่ใช่พยายามหาข้ออ้างให้ตัวเองดูเข้มแข็ง

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ทุกคนล้วนมีจุดอ่อน แต่การยอมรับจุดอ่อนของตัวเองเป็นสิ่งที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นจริง ๆ”