แม่ไก่กับแมงป่อง

แม่ไก่กับแมงป่อง

แม่ไก่เคยจิกลูกแมงป่องไปกิน ทำให้แม่และพ่อของแมงป่องโกรธแค้น แต่เมื่อแม่แมงป่องเห็นลูกเจี๊ยบของแม่ไก่ครั้งหนึ่ง เธอหยุดคิดและรู้ว่า การแก้แค้นจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นได้ และในที่สุดเธอก็เลือกที่จะปล่อยวางความแค้นจากไป

22 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ในทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ แม่ไก่ตัวหนึ่งกำลังพาลูกเจี๊ยบของเธอออกหากิน โดยไม่รู้ว่าอยู่ใกล้ ๆ มีแมงป่องตัวหนึ่งที่แฝงตัวอยู่ในพุ่มไม้
แม่ไก่
แม่ไก่

ลูกจ๋า วันนี้แม่จะพาไปหากินที่ทุ่งหญ้านี้เอง เราจะหาอาหารกันให้เยอะ ๆ เพื่อกลับไปเลี้ยงพ่อไก่ที่บ้านนะ

แม่ไก่พาลูก ๆ เดินไปต่อ แต่ในขณะที่พวกมันหากินอยู่นั้น แม่แมงป่องที่เห็นเหตุการณ์นี้ก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความแค้นที่แม่ไก่เคยจิกลูกแมงป่องของเธอไปกิน
ปริม
แม่แมงป่อง

วันนั้นแม่ไก่จิกลูกข้าไป ข้าเจ็บใจมาก ข้าจะต้องแก้แค้นให้ได้!

ในเวลาต่อมา แม่แมงป่องได้ยินว่าแม่ไก่พาลูกเจี๊ยบออกมาหากินในทุ่งหญ้าอีกครั้ง ครั้งนี้เธอจึงคิดแผนการแก้แค้นอย่างลับ ๆ
ปริม
แม่แมงป่อง

ครั้งนี้เราจะไปต่อยลูกเจี๊ยบของแม่ไก่ ให้มันรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกัน

แมงป่องตัวหนึ่งวิ่งไปอย่างรวดเร็ว โดยมุ่งหน้าไปที่ลูกเจี๊ยบที่กำลังหากินอยู่ใกล้ ๆ แต่ทันใดนั้น เมื่อมันเข้าใกล้ลูกเจี๊ยบ มันก็หยุดชะงักทันที
ปริม
แม่แมงป่อง

เดี๋ยวก่อน... พวกมันยังเป็นเด็กอยู่ ถ้าเราทำร้ายลูกของแม่ไก่ ลูกของเราที่ตายไปจะไม่ได้ฟื้นคืนมาอีก... จะดีไหมที่เราจะทำเช่นนี้?

แมงป่องยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น สับสนในใจ เมื่อมองดูลูกเจี๊ยบที่กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน มันก็รู้สึกได้ว่า การแก้แค้นอาจไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้นได้
ปริม
แม่แมงป่อง

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร... เราคงต้องปล่อยเรื่องนี้ไป

สุดท้ายแมงป่องก็เลือกที่จะเดินจากไป ไม่ทำร้ายลูกเจี๊ยบตามที่คิดไว้
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การแก้แค้นไม่สามารถทำให้ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกลับมาเป็นดีได้ และการปล่อยวางสามารถทำให้เราเจอทางออกที่ดีกว่า”