แมงมุมหิวโซคิดว่าจะจับนกกระจอกเพื่อกินเป็นอาหาร มันจึงสร้างใยที่หนาและกว้างหวังว่าจะดักจับนกกระจอกได้ แต่เมื่อใยแมงมุมถูกนกกระจอกบินชน มันกลับขาดกระจายทันที แมงมุมจึงได้เรียนรู้ว่าไม่ควรทำในสิ่งที่เกินกำลังของตนเอง และกลับไปดักจับแมลงตามปกติ

แก้วและต้นพบกระเป๋าเงินตกอยู่ข้างทาง ขณะที่ต้นคิดจะแอบเก็บไว้ แก้วได้สอนให้เขาเห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์ ทั้งคู่จึงตัดสินใจนำกระเป๋าไปคืนครู เมื่อเจ้าของกระเป๋ามารับคืน ทั้งแก้วและต้นรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ

นายธรรมยึดมั่นในศีลอย่างเคร่งครัด แม้เพื่อน ๆ จะพยายามชักชวนให้ละเมิดศีล คุณตาชัย ชายชราผู้มีประสบการณ์ชีวิต ได้แนะนำเขาว่าการรักษาศีลเป็นสมบัติล้ำค่าและจะนำพาความสงบสุขที่แท้จริงมาให้ ด้วยคำแนะนำนี้ นายธรรมยิ่งมุ่งมั่นรักษาศีล และพบความสุขจากจิตใจที่เข้มแข็งและสงบ

ลุงดำเป็นคนในหมู่บ้านที่ทำความดีโดยไม่หวังผลตอบแทน เมื่อคุณหญิง เพื่อนบ้านที่เคยสงสัยในความตั้งใจของเขาได้เห็นการกระทำของลุงดำในการช่วยเหลือชุมชนและช่วยดับไฟที่บ้านเธอ เธอจึงเริ่มเข้าใจและชื่นชมในความดีของลุงดำ การทำความดีของลุงดำกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนในชุมชน

ตาลเป็นเด็กที่กลัวการแสดงต่อหน้าคนอื่น แต่เมื่อได้รับกำลังใจจากเพื่อนและคุณครู เธอตัดสินใจเผชิญหน้ากับความกลัวและทำการแสดงอย่างกล้าหาญ เมื่อตาลก้าวข้ามความกลัวได้ ตาลก็รู้สึกภูมิใจและได้เรียนรู้ว่าความกล้าหาญคือการไม่ยอมแพ้ต่อความกลัว

ตาลเป็นเด็กที่มักจะรีบทานอาหารโดยไม่สนใจมารยาทบนโต๊ะอาหาร แต่เมื่อคุณแม่และน้องชายได้เตือนสติ ตาลเริ่มเรียนรู้ว่าการรอและการพูดขอบคุณเป็นสิ่งที่ทำให้โต๊ะอาหารอบอุ่นและเป็นระเบียบมากขึ้น

ฟ้าอยากวาดภาพบนเข็มกลัดด้วยตัวเองจนลืมให้นัทมีส่วนร่วม แต่เมื่อครูเกดแนะนำให้ทำงานร่วมกัน ฟ้าจึงเปิดใจและให้เพื่อนช่วยกันจนผลงานออกมาสมบูรณ์ เรื่องนี้สอนให้รู้ถึงความสำคัญของการแบ่งปันและการทำงานเป็นทีม

มาร์คเป็นเด็กชายที่ชอบตกปลา แม้เพื่อน ๆ จะท้อแท้และเลิกตกปลาไปแล้ว แต่เขากลับเลือกที่จะอดทนและรอคอยอย่างมีความหวัง จนในที่สุดเขาจับปลาตัวใหญ่ได้ ความสำเร็จของมาร์คแสดงให้เห็นว่าความอดทนเป็นสิ่งสำคัญที่จะนำพาไปสู่ผลลัพธ์ที่ดี

พระเจ้าอังคติราชแห่งมิถิลานครถูกคุณาชีวกะ (ชีเปลือย) ชักนำให้เชื่อว่าบาปบุญไม่มีจริง จึงเลิกทำบุญและมัวเมาในกามคุณ เจ้าหญิงรุจาผู้เป็นธิดาพยายามเตือนพระบิดาแต่ไม่สำเร็จ นางอธิษฐานขอให้ทวยเทพช่วย พระนารทะมหาพรหมจำแลงกายมาเตือนพระเจ้าอังคติราชถึงความทุกข์ทรมานในนรก พระองค์จึงสำนึกผิดและกลับมาทำบุญ รักษาศีล

บิวเป็นเด็กที่มักทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่คิดถึงความรู้สึกของคนรอบข้าง จนกระทั่งครูมลและเพื่อน ๆ ช่วยให้เขาตระหนักถึงความสำคัญของการเกรงใจผู้อื่น บิวจึงเปลี่ยนแปลงตัวเองและเริ่มใส่ใจคนรอบข้างมากขึ้น

นาเป็นเด็กที่รอบคอบและวางแผนการทำงานล่วงหน้า ทำให้เธอสามารถส่งงานที่มีคุณภาพดี ส่วนก้อยมักทำงานแบบเร่งรีบและไม่ตรวจสอบ ทำให้งานมีข้อผิดพลาด แต่เมื่อเธอเรียนรู้จากความผิดพลาดและเริ่มทำงานอย่างรอบคอบ ผลงานของเธอก็ดีขึ้น

ปริมเป็นเด็กที่ไม่ค่อยแบ่งปันขนมหรือของเล่นให้เพื่อน จนกระทั่งครูมุกสอนให้เธอเห็นถึงคุณค่าของการแบ่งปัน วันหนึ่งปริมตัดสินใจแบ่งขนมให้เพื่อน ๆ และได้พบว่าการแบ่งปันทำให้ทุกคนมีความสุขและสร้างมิตรภาพที่แน่นแฟ้น