ของหายต้องได้คืน

ของหายต้องได้คืน

แก้วและต้นพบกระเป๋าเงินตกอยู่ข้างทาง ขณะที่ต้นคิดจะแอบเก็บไว้ แก้วได้สอนให้เขาเห็นถึงความสำคัญของความซื่อสัตย์ ทั้งคู่จึงตัดสินใจนำกระเป๋าไปคืนครู เมื่อเจ้าของกระเป๋ามารับคืน ทั้งแก้วและต้นรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่พวกเขาทำ

105 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
วันหนึ่งในช่วงพักกลางวันที่โรงเรียน แก้ว และ ต้น เดินเล่นรอบสนามกันอย่างสนุกสนาน ขณะที่กำลังเดินผ่านตึกเรียน แก้วบังเอิญเห็นกระเป๋าเงินใบหนึ่งวางอยู่ใต้โต๊ะหินอ่อน
แก้ว
แก้ว

ต้น ดูนั่นสิ! กระเป๋าเงินตกอยู่ ใครทำตกไว้กันนะ?

ต้นมองไปที่กระเป๋าเงินแล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงลังเล
ต้น
ต้น

ไม่เห็นมีใครอยู่แถวนี้เลย แก้ว พวกเราน่าจะเก็บไว้ก่อน แล้วแบ่งกันใช้ก็ได้นะ ใครจะรู้ว่าของใคร?

แก้วรู้สึกไม่สบายใจและตอบกลับทันที
แก้ว
แก้ว

ไม่ดีหรอกต้น นั่นเป็นของคนอื่น เราไม่ควรเอามันไป มันผิดนะ

แก้ว
แก้ว

ถ้าฉันทำแบบนั้น ฉันจะรู้สึกผิดมากเลย

ต้นขมวดคิ้วและเริ่มคิดตาม แต่ก็ยังไม่เห็นด้วยเต็มที่
ต้น
ต้น

ก็ไม่มีใครเห็นนี่นา คงไม่มีใครรู้หรอกถ้าเราเก็บไว้

แก้วส่ายหน้าอย่างมุ่งมั่น
แก้ว
แก้ว

ถึงไม่มีใครเห็น แต่เรารู้ตัวเองนะต้น ความซื่อสัตย์คือการทำในสิ่งที่ถูกต้องแม้จะไม่มีใครมองเห็น เราควรเอากระเป๋าเงินนี้ไปคืนให้ครูพิมพ์ดีกว่า

แก้ว
แก้ว

คนที่เขาทำของหาย เขาต้องอยากได้คืนแน่ ๆ

ต้นนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วจึงพยักหน้าเห็นด้วย
ต้น
ต้น

เอาล่ะ ฉันจะทำตามเธอแล้วกัน เราเอาไปคืนครูดีกว่า

ทั้งสองจึงเดินไปหาครูพิมพ์ และบอกเรื่องที่พบกระเป๋าเงิน ครูพิมพ์ยิ้มและชมเชยการกระทำของแก้วและต้น
ครูพิมพ์
ครูพิมพ์

แก้ว ต้น พวกเธอทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว การคืนของที่เจอเป็นการแสดงถึงความซื่อสัตย์และความรับผิดชอบ ครูภูมิใจในตัวพวกเธอมาก

แก้วยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง ส่วนต้นเองก็รู้สึกดีที่ได้ปฏิบัติตามความซื่อสัตย์ของเพื่อน หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าของกระเป๋าเงินก็มารับกระเป๋าคืนด้วยความขอบคุณ
แก้วและต้นต่างยิ้มให้เจ้าของกระเป๋าเงิน ทั้งคู่รู้สึกภูมิใจในสิ่งที่ได้ทำ และจากนั้นเป็นต้นมา ต้นก็เริ่มเรียนรู้ที่จะปฏิบัติตามความซื่อสัตย์และไม่แอบทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องอีก
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความซื่อสัตย์คือการทำสิ่งที่ถูกต้อง แม้จะไม่มีใครเห็นก็ตาม การคืนของที่ไม่ใช่ของเราแสดงถึงความรับผิดชอบและการเคารพต่อผู้อื่น การทำดีจะนำมาซึ่งความสุขและความภูมิใจในตัวเอง”