แจ็คเป็นเด็กชายที่มีรูปร่างท้วมและมักถูกนัทล้อเลียนเรื่องรูปร่าง แม้แจ็คจะพยายามฝึกซ้อมฟุตบอล แต่คำล้อเลียนทำให้เขาเสียความมั่นใจ จนกระทั่งโค้ชบอลและมิกกี้เข้ามาช่วยทำให้นัทตระหนักถึงความผิดของตัวเอง นัทขอโทษแจ็คและทุกคนก็กลับมาเล่นบอลกันอย่างสนุกสนาน โดยเรียนรู้ว่าไม่ควรบูลลี่เพื่อนเพราะรูปร่าง

น้อยเป็นเด็กที่ไม่เก่งคณิตศาสตร์และมักรู้สึกท้อแท้ แต่ด้วยกำลังใจจากเพื่อนและคำสอนจากคุณครูสุนีย์ เธอตัดสินใจไม่ยอมแพ้และฝึกฝนทุกวัน ในที่สุด น้อยก็ประสบความสำเร็จได้คะแนนเต็มครั้งแรก ทำให้เธอเรียนรู้ว่าความเพียรพยายามเป็นสิ่งสำคัญในการก้าวข้ามอุปสรรค

หนูนาอยากปั่นจักรยานสองล้อแต่ล้มทุกครั้งที่ลอง แต่ด้วยกำลังใจจากพ่อและแม่ เธอไม่ยอมแพ้และฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดเธอก็สามารถปั่นจักรยานได้สำเร็จ เรื่องราวนี้สอนให้เห็นถึงความสำคัญของความพยายามและการไม่ยอมแพ้

เอ็มเป็นเด็กชายที่คิดว่าตัวเองเก่งที่สุดในทีมฟุตบอล และมักจะตัดสินใจทุกอย่างเองโดยไม่ฟังความคิดเห็นของเพื่อน ทำให้บรรยากาศในทีมแย่ลง วันหนึ่งโค้ชแจ็คเตือนเอ็มว่าการเล่นเป็นทีมต้องให้เกียรติเพื่อนร่วมทีมและฟังความคิดเห็นของทุกคน เอ็มเริ่มคิดได้และขอโทษเพื่อน ๆ จากนั้นเขาเปิดใจฟังความคิดเห็นของทีมและร่วมมือกับทุกคนอย่างจริงจัง ทำให้ทีมของเขาแข็งแกร่งขึ้นและชนะการแข่งขันในที่สุด

มาร์คเป็นเด็กชายที่ชอบตกปลา แม้เพื่อน ๆ จะท้อแท้และเลิกตกปลาไปแล้ว แต่เขากลับเลือกที่จะอดทนและรอคอยอย่างมีความหวัง จนในที่สุดเขาจับปลาตัวใหญ่ได้ ความสำเร็จของมาร์คแสดงให้เห็นว่าความอดทนเป็นสิ่งสำคัญที่จะนำพาไปสู่ผลลัพธ์ที่ดี

น้ำเป็นหัวหน้าทีมแบดมินตันที่มักจะตัดสินใจเองโดยไม่ฟังความคิดเห็นของเพื่อน จนกระทั่งโค้ชอ๊อดสอนให้เธอเห็นถึงความสำคัญของการรับฟังและให้เกียรติผู้อื่น เมื่อน้ำเปิดโอกาสให้มุกแสดงความคิดเห็น ทีมของพวกเธอก็ทำคะแนนได้ดีขึ้นและชนะการแข่งขัน

ตาลเป็นเด็กที่มักจะรีบทานอาหารโดยไม่สนใจมารยาทบนโต๊ะอาหาร แต่เมื่อคุณแม่และน้องชายได้เตือนสติ ตาลเริ่มเรียนรู้ว่าการรอและการพูดขอบคุณเป็นสิ่งที่ทำให้โต๊ะอาหารอบอุ่นและเป็นระเบียบมากขึ้น

เอิร์ธเป็นเด็กที่มือไว ชอบอยากได้ของของคนอื่น เพราะอยากจะมีเหมือนกับเพื่อน ๆ บ้าง แต่เมื่อเขาได้เรียนรู้เรื่องความซื่อสัตย์จากครูและรู้สึกผิดที่ขโมยพลอยไป เขาตัดสินใจขอโทษพลอยและเรียนรู้ว่าการขโมยของคนอื่นโดยเป็นสิ่งที่ไม่ดี และไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง

ตาลเป็นเด็กที่กลัวการแสดงต่อหน้าคนอื่น แต่เมื่อได้รับกำลังใจจากเพื่อนและคุณครู เธอตัดสินใจเผชิญหน้ากับความกลัวและทำการแสดงอย่างกล้าหาญ เมื่อตาลก้าวข้ามความกลัวได้ ตาลก็รู้สึกภูมิใจและได้เรียนรู้ว่าความกล้าหาญคือการไม่ยอมแพ้ต่อความกลัว

ปริมเป็นเด็กที่ไม่ค่อยแบ่งปันขนมหรือของเล่นให้เพื่อน จนกระทั่งครูมุกสอนให้เธอเห็นถึงคุณค่าของการแบ่งปัน วันหนึ่งปริมตัดสินใจแบ่งขนมให้เพื่อน ๆ และได้พบว่าการแบ่งปันทำให้ทุกคนมีความสุขและสร้างมิตรภาพที่แน่นแฟ้น

บิ๊กเป็นเด็กชายที่ไม่ค่อยพูดคำว่าขอบคุณ เมื่อเพื่อนของเขาอย่างน้อยได้อธิบายถึงความสำคัญของการแสดงความซาบซึ้ง บิ๊กเริ่มเข้าใจและเริ่มฝึกพูดขอบคุณคนรอบตัว ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่หรือเพื่อน เขาได้เรียนรู้ว่าคำว่า "ขอบคุณ" เป็นสิ่งสำคัญที่สามารถทำให้คนอื่นรู้สึกดีและมีความสุข

มีนาเป็นเด็กหญิงที่ไม่ชอบการรอคอย เมื่อเห็นลุงชัยปลูกต้นไม้ เธอรู้สึกว่าไม่น่าสนุก แต่เมื่อได้เห็นน้องชายของเธอรดน้ำต้นไม้อย่างมีความสุข และลองปลูกต้นไม้ด้วยตนเอง เธอได้เรียนรู้ว่าการรอคอยและความอดทนคือสิ่งที่ทำให้เธอภูมิใจในสิ่งที่ทำ