หนูตัวหนึ่งต้องต่อสู้กับลมแรงระหว่างการเดินทาง ลมพยายามพัดให้หนูหยุด แต่หนูยังคงมุ่งมั่น ดวงอาทิตย์เห็นดังนั้นจึงแผ่ความอบอุ่นลงมาให้หนูเดินต่อไปได้สบาย ลมจึงต้องถอยไป หนูเรียนรู้ว่าความเมตตาและอ่อนโยนมีพลังมากกว่า

นกกระทาที่ถูกจับมาอยู่ในเล้าไก่ถูกไก่ชนรังแกและหิวโหย เมื่อมันเห็นว่าไก่ชนทะเลาะกันเองแม้เป็นพวกเดียวกัน จึงเข้าใจว่าไก่ชนเหล่านี้มีนิสัยเป็นพาลและชอบทะเลาะไม่ว่าจะกับใคร

หมาป่าพยายามจะเป็นเจ้าป่าโดยการข่มขู่สัตว์อื่น ๆ แต่เมื่อได้รับคำสอนจากสิงโต มันก็เรียนรู้ว่าอำนาจที่แท้จริงมาจากความเคารพและศรัทธา หมาป่าจึงเปลี่ยนแปลงตัวเองและเริ่มช่วยเหลือสัตว์ในป่า จนได้รับความเคารพจากสัตว์ทั้งหลาย

มดขยันเตรียมอาหารไว้สำหรับช่วงเวลายากลำบาก ขณะที่หอยทากที่ขี้เกียจไม่สนใจและใช้ชีวิตอย่างประมาท เมื่อฤดูฝนมาถึง หอยทากหาอาหารไม่ได้และรู้สึกเสียใจ ส่วนมดสามารถผ่านช่วงเวลาอันลำบากได้เพราะความขยันและการเตรียมพร้อมล่วงหน้า

แมงมุมชักใยหลอกลวงแมลงวันด้วยคำพูดหวาน ทำให้แมลงวันหลงกลและบินเข้ามาติดในใย แมงมุมแสดงให้เห็นว่าคำพูดที่ดูไร้พิษภัยนั้นสามารถแฝงด้วยเล่ห์กล แมลงวันต้องเผชิญกับผลของการหลงเชื่อคำพูดโดยไม่ระวัง

ผึ้งขยันทำงานเก็บน้ำหวานในฤดูร้อนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาว ขณะที่หมีขี้เกียจเลือกที่จะนอนพักผ่อนและไม่สนใจเก็บสะสมอาหาร เมื่อฤดูหนาวมาถึง หมีต้องทนหิวโหยเพราะไม่มีอาหาร ผึ้งขยันเตือนหมีแล้ว แต่หมีไม่ฟัง จึงต้องรับผลของความประมาทของตน

กระต่ายผู้ภาคภูมิใจในความเร็วของตนดูถูกต้นไผ่ที่ยืนนิ่งอยู่ แต่เมื่อพายุพัดมา กระต่ายพบว่าความเร็วของมันไม่สามารถช่วยให้รอดพ้นได้ ขณะที่ต้นไผ่ยังคงอยู่รอดด้วยความยืดหยุ่น กระต่ายจึงเรียนรู้ว่าความมั่นคงและความยืดหยุ่นเป็นคุณค่าที่สำคัญ

แมวเจ้าเล่ห์แกล้งทำเป็นตายใกล้รูหนูเพื่อหลอกล่อให้หนูออกมาจากที่ซ่อน หนูบางตัวหลงกล แต่หนูผู้ระมัดระวังเตือนเพื่อน ๆ ให้ระวังตัว และไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นเพียงภายนอก ทำให้พวกหนูรอดพ้นจากการถูกจับ แมวรู้สึกผิดหวังที่แผนล้มเหลวและต้องยอมรับว่า ความเจ้าเล่ห์ของมันไม่สามารถชนะสติปัญญาของหนูได้

ลาตัวหนึ่งพบผิวหนังสิงโตในป่าและคิดแผนจะใช้มันหลอกสัตว์ตัวอื่นให้กลัว มันคลุมตัวด้วยผิวหนังสิงโตและเดินไปในหมู่บ้าน ทำให้สัตว์ต่าง ๆ วิ่งหนีด้วยความกลัว ลารู้สึกภูมิใจในแผนการของตัวเอง แต่ชาวนาที่เห็นเข้าเริ่มสงสัย เมื่อชาวนาทดลองเป่านกหวีด ลาก็ตกใจและเผลอร้องออกมาด้วยเสียงที่แท้จริง สัตว์ทุกตัวและชาวนาต่างหัวเราะเยาะ ลาจึงรู้สึกอับอายและหนีไปในที่สุด

นกอินทรีผู้หยิ่งยโสเคยดูถูกนกกระจอกว่าไร้ค่า แต่เมื่อพายุพัดแรงจนมันไม่สามารถบินต่อได้ นกกระจอกกลับเป็นผู้ช่วยให้มันรอดพ้นจากพายุ นกอินทรีได้เรียนรู้ว่าแม้จะมีพลัง แต่บางครั้งความอ่อนน้อมและความคิดสติปัญญาก็สำคัญ

หมาป่าเจ้าเล่ห์ใช้หนังสิงโตมาปกคลุมตัวเพื่อแอบเข้าไปในฝูงแกะ หวังจะล่าแกะได้ง่าย ๆ แต่แกะที่สังเกตเห็นความผิดปกติได้ไหวตัวทันและร่วมมือกันไล่หมาป่าออกไป ทำให้หมาป่าหนีไปโดยไม่ได้อะไร

กวางหนุ่มภูมิใจในเขาของตนแต่กลับดูถูกขาของตัวเอง จนเมื่อสุนัขล่ามาไล่ล่า ขาของมันช่วยให้หนีไปได้อย่างรวดเร็ว แต่เขาที่มันภาคภูมิใจกลับทำให้มันติดกับกิ่งไม้ กวางเรียนรู้ว่าบางสิ่งที่เราดูแคลนอาจมีคุณค่ามากกว่าที่คิด