บทเรียนของนักรังแก

บทเรียนของนักรังแก

บอยเป็นเด็กชายที่ชอบรังแกนิดเพื่อนร่วมชั้น แต่เมื่อครูพิมพ์ได้ให้คำสอนเกี่ยวกับผลเสียของการรังแก บอยเริ่มรู้สึกผิดและขอโทษนิด จากนั้นเขาเปลี่ยนแปลงตัวเองและได้เรียนรู้ว่าการให้เกียรติและเป็นเพื่อนที่ดีจะนำความสุขมาให้มากกว่าการรังแกคนอื่น

72 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง บอย เป็นเด็กชายที่แข็งแรงและมักจะชอบรังแกเพื่อน ๆ โดยเฉพาะ นิด เด็กหญิงที่มีร่างเล็กและเงียบขรึม บอยชอบล้อเลียนนิดเพราะเธอไม่กล้าพูดหรือโต้ตอบ เวลาที่เพื่อน ๆ ในห้องเห็น พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรเพราะกลัวบอยเช่นกัน
วันหนึ่ง ขณะที่นิดนั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะเรียน บอยเดินเข้ามาและแกล้งดึงกระเป๋าของนิดไป
บอย
บอย

เฮ้! นิด กระเป๋าของเธอนี่เก่าแล้วนะ หรือเธอไม่มีเงินซื้อกระเป๋าใหม่กันล่ะ?

นิดเงียบและก้มหน้าลง เธอรู้สึกอับอายและไม่รู้จะทำอย่างไร บอยยิ่งได้ใจ จึงโยนกระเป๋าของนิดลงพื้น เพื่อน ๆ หลายคนเห็นเหตุการณ์แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร
หลังจากเหตุการณ์นั้น ครูพิมพ์ได้ยินเรื่องจากเพื่อนนักเรียนบางคนที่เป็นห่วงนิด ครูพิมพ์จึงเรียกบอยและนิดมาพูดคุย
ครูพิมพ์
ครูพิมพ์

บอย ครูได้ยินมาว่าเธอชอบแกล้งนิดบ่อย ๆ เธอรู้ไหมว่าการรังแกผู้อื่นเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง มันทำให้ผู้อื่นเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ

บอยทำหน้าสงสัย แต่พยายามทำเป็นไม่สนใจ
บอย
บอย

ก็ฉันคิดว่าแค่ล้อเล่นนิดหน่อย ไม่เห็นเป็นอะไรเลย

ครูพิมพ์มองบอยด้วยสายตาจริงจัง
ครูพิมพ์
ครูพิมพ์

สำหรับคนที่ถูกรังแก มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ นิดไม่ได้รู้สึกสนุกกับการแกล้งของเธอ เธอทำให้เพื่อนรู้สึกแย่ และถ้าเธอเป็นคนที่ถูกรังแกบ้าง เธอจะรู้สึกอย่างไร?

บอยเริ่มนิ่งลงและคิดตามคำพูดของครู เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าการที่เขาแกล้งคนอื่นจะทำให้ใครรู้สึกแย่ขนาดนั้น นิดนั่งฟังเงียบ ๆ และน้ำตาคลอ
นิด
นิด

ฉันไม่เคยบอกใคร เพราะฉันกลัว แต่ฉันรู้สึกเจ็บใจทุกครั้งที่ถูกนายล้อและแกล้ง

เมื่อได้ยินนิดพูดอย่างนั้น บอยเริ่มรู้สึกผิดมากขึ้น
บอย
บอย

ฉันขอโทษนะนิด ฉันไม่รู้ว่าเธอจะรู้สึกแย่ขนาดนี้ ฉันสัญญาว่าจะไม่แกล้งเธออีก

ครูพิมพ์ยิ้มและพูดต่อ
ครูพิมพ์
ครูพิมพ์

การรังแกผู้อื่นไม่เคยนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง แต่การเป็นเพื่อนที่ดี การเคารพและให้เกียรติคนอื่นต่างหากที่ทำให้เรามีความสุขและมีมิตรภาพที่ดีต่อกัน

หลังจากเหตุการณ์นั้น บอยเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง เขาพยายามที่จะไม่แกล้งหรือรังแกเพื่อนอีก และในที่สุดบอยก็ได้เรียนรู้ว่าการมีเพื่อนที่รักและเคารพกันสำคัญกว่าการแกล้งผู้อื่น
วันหนึ่ง บอยเห็นนิดกำลังยกกระเป๋าที่หนักมาก เขาจึงเดินเข้าไปช่วย
บอย
บอย

นิด ให้ฉันช่วยถือกระเป๋านะ ฉันจะไม่แกล้งเธออีกแล้ว

นิดยิ้มและยอมให้บอยช่วย หลังจากนั้นทั้งสองก็เริ่มพูดคุยและกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันในที่สุด
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การรังแกผู้อื่นไม่เพียงแต่ทำร้ายความรู้สึกของคนอื่น แต่ยังทำให้เราขาดมิตรภาพที่ดี การให้เกียรติผู้อื่นและการเป็นเพื่อนที่ดี จะนำพาความสุขและมิตรภาพที่ยั่งยืน การรู้จักขอโทษและปรับปรุงตัวเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้เรากลายเป็นคนที่ดียิ่งขึ้น”