เจ้าชายจันทโครพกับผอบแก้ว

เจ้าชายจันทโครพกับผอบแก้ว

เจ้าชายจันทโครพแห่งเมืองพาราณสีได้รับผอบแก้วจากพระฤาษี โดยได้รับคำเตือนว่าอย่าเปิดจนกว่าจะถึงบ้าน แต่เจ้าชายเสียสัตย์เปิดผอบเสียก่อน ทำให้นางโมราปรากฏตัวขึ้น ทั้งสองเดินทางไปด้วยกันจนพบกับโจรป่า เจ้าชายถูกฆ่าและนางโมราก็หันไปอยู่กับโจรป่า

43 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ณ เมืองพาราณสี อันรุ่งเรือง เจ้าชายจันทโครพเป็นโอรสของพระราชาผู้ปกครองเมือง เมื่อเติบโตเป็นหนุ่มเจ้าชายได้รับการศึกษาพื้นฐานจนเก่งกาจ แต่เขายังต้องการเรียนรู้วิชาพิเศษเพิ่มเติม เจ้าชายจึงตัดสินใจออกแสวงหาครูอาจารย์เพื่อร่ำเรียนวิชาชั้นสูง
วันหนึ่ง เจ้าชายเดินทางมาพบกับพระฤๅษีผู้ทรงปัญญา ท่านฤๅษีได้เห็นความมุ่งมั่นในตัวเจ้าชายจึงยอมรับเขาเป็นศิษย์ และได้สอนวิชาต่าง ๆ จนเจ้าชายสำเร็จวิชาอย่างรวดเร็ว
พระฤๅษี
พระฤๅษี

จันทโครพ เจ้าเป็นศิษย์ที่มีความสามารถ ข้าภูมิใจในตัวเจ้า ข้าจะมอบผอบแก้วนี้ให้เจ้า

พระฤๅษี
พระฤๅษี

แต่จงจำไว้ ห้ามเปิดผอบนี้จนกว่าจะถึงบ้านเมืองของเจ้า

เจ้าชายจันทโครพ
เจ้าชายจันทโครพ

ข้าขอสาบานว่าจะไม่เปิดผอบจนกว่าจะกลับถึงบ้านเมือง ข้าขอขอบพระคุณท่านอาจารย์สำหรับทุกสิ่ง

เจ้าชายจันทโครพรับผอบแก้วด้วยความเคารพและออกเดินทางกลับบ้าน แต่เมื่อเดินทางไปได้ระยะหนึ่ง เจ้าชายเริ่มสงสัยว่าผอบแก้วนั้นซ่อนอะไรไว้ ด้วยความอยากรู้ เจ้าชายไม่สามารถต้านทานความสงสัยได้อีกต่อไป
เจ้าชายจันทโครพ
เจ้าชายจันทโครพ

มันจะเป็นอะไรนะที่ท่านฤๅษีให้ข้ารอจนถึงบ้าน? หรือมันอาจเป็นของวิเศษที่ข้าควรเห็นเดี๋ยวนี้

ในที่สุด เจ้าชายจันทโครพก็เสียสัตย์ เปิดผอบแก้ว และสิ่งที่ปรากฏออกมาคือนางโมรา หญิงสาวที่งดงามดั่งนางฟ้า เจ้าชายตะลึงงันกับความงามของนาง และด้วยความรู้สึกที่เกิดขึ้นทันที ทั้งสองจึงตัดสินใจเดินทางต่อด้วยกัน
นางโมรา
นางโมรา

ข้ามาจากโลกภายในผอบ ข้าจะติดตามเจ้าไปทุกที่ เจ้าชายจันทโครพ

ทั้งสองเดินทางไปด้วยกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งวันหนึ่ง ระหว่างทางพวกเขาได้พบกับกลุ่มโจรป่าที่เห็นนางโมราก็คิดแย่งชิง นางโมรางามยิ่งนักจนโจรป่าเกิดความโลภและต้องการครอบครองนาง
โจรป่า
โจรป่า

เจ้าชาย ข้าขอสั่งให้เจ้ายอมส่งนางโมรามา ข้าจะไม่ทำร้ายเจ้า ถ้าเจ้าไม่ขัดขืน

เจ้าชายจันทโครพ
เจ้าชายจันทโครพ

ไม่มีทาง ข้าจะปกป้องนางโมรา แม้ชีวิตของข้าจะต้องแลกก็ตาม

การต่อสู้เกิดขึ้น แต่ด้วยจำนวนที่มากกว่าและความร้ายกาจของโจรป่า เจ้าชายจันทโครพก็พ่ายแพ้และถูกฆ่าตาย นางโมราเมื่อเห็นเจ้าชายสิ้นชีวิต นางกลับไม่รู้สึกเสียใจนัก เพราะนางเพียงปรารถนาตำแหน่งอัครมเหสีที่เจ้าชายเคยสัญญาว่าจะมอบให้
นางโมรา
นางโมรา

ในเมื่อเจ้าตายแล้ว ข้าก็ไม่ได้อะไรจากเจ้าอีก ข้าจึงต้องเลือกไปอยู่กับคนที่สามารถมอบสิ่งที่ข้าต้องการได้

นางโมราจึงยอมตามโจรป่าไปและกลายเป็นผู้ติดตามของหัวหน้าโจรนั้น เจ้าชายจันทโครพซึ่งเคยเป็นเจ้าชายที่มีศักดิ์ศรีต้องจบชีวิตลงเพราะความหลงผิดของตนเอง
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การละเมิดสัจจะและความโลภที่เกิดจากความอยากรู้อยากเห็นเกินไป อาจนำไปสู่หายนะที่ไม่สามารถแก้ไขได้