เม่นกับงู

เม่นกับงู

ใจกลางป่าเขาที่อุดมสมบูรณ์ มีเม่นน่าสงสารตัวหนึ่งเดินเร่ร่อนหาที่อยู่อาศัย สภาพของมันทั้งหิวโซ และอิดโรยจากการเดินทางเร่ร่อนมานาน จนมาพบพวกงูใจดีตัวหนึ่งกำลังขดอยู่ที่พื้น

361 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ใจกลางป่าเขาที่อุดมสมบูรณ์ มีเม่นน่าสงสารตัวหนึ่งเดินเร่ร่อนหาที่อยู่อาศัย สภาพของมันทั้งหิวโซ และอิดโรยจากการเดินทางเร่ร่อนมานาน จนมาพบงูใจดีตัวหนึ่งกำลังขดอยู่ที่พื้น
งู
งู

สวัสดีเจ้าเม่น เจ้ากำลังจะเดินทางไปที่ไหนหรือ

เม่น
เม่น

ข้าเดินทางเร่ร่อนในป่าแห่งนี้เพื่อหาที่อยู่อาศัย

งู
งู

โอ้...แถวนี้เต็มไปด้วยสัตว์ป่าดุร้าย เจ้าจะต้องระวังตัวหน่อยนะ

เม่น
เม่น

ขอบคุณเจ้ามากนะ

เจ้างูเห็นเม่นผู้น่าสงสารก็รู้สึกเวทนา เพราะสภาพของเม่นตัวนี้นั้นผอมแห้ง คาดว่าคงไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้ว เจ้างูใจดีเลยให้เจ้าเม่นตัวนี้มาอาศัยอยู่ในรังของมัน
งู
งู

ดู ๆ แล้วเจ้าคงเดินทางมาเหนื่อย ๆ และก็หิวใช่หรือไม่

เม่น
เม่น

ใช่แล้วล่ะ ข้าเหนื่อยและหิวมาก แต่ก็ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหนดี ข้าถึงจะปลอดภัย

งู
งู

งั้นเอาแบบนี้ดีไหม เจ้ามาอยู่กับข้าที่รังสิ

งู
งู

รังของข้านั้น เจ้าจะปลอดภัยอย่างแน่นอน

เจ้าเม่นได้ยินเช่นนั้นก็ตอบตกลงทันที
เม่น
เม่น

ตกลง! ข้าขอบคุณเจ้ามากนะ

ต่อมาไม่นาน พวกงูต่างมีบาดแผลเต็มตัว เพราะถูกขนแหลมที่เม่นสลัดทิ้งทิ่มตำ
พวกงูจึงขอร้องแกมบังคับเม่นว่าให้ย้ายออกไปจากรังของพวกมันจะดีกว่า เพราะหากเจ้าเม่นอยู่ต่อ มีหวังต้องบาดเจ็บล้มตายกันทั้งรังอย่างแน่นอน
งู
งู

เจ้าช่วยออกไปหาที่อยู่ใหม่เถอะนะ พวกข้าทนอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว

เม่นก็ทำทีนิ่งเฉยพูดขึ้นว่า
เม่น
เม่น

ข้าอยู่ที่นี่ก็สุขสบายดีอยู่แล้ว ใครได้รับความเดือดร้อนก็ไปหาที่อยู่ใหม่เสียสิ

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“คนเห็นแก่ตัวย่อมไม่รู้จักบุญคุณและไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนของผู้อื่น”