หมากับไก่

หมากับไก่

หมากับไก่เป็นเพื่อนรักกันมานาน วันหนึ่ง สัตว์ทั้งสองเดินทางไปด้วยกัน เมื่อค่ำลงจึงแวะพักแรมที่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ไก่บินขึ้นไปนอนบนกิ่งไม้ ส่วนหมานอนที่โคนต้อนไม้ เมื่อฟ้าสางไก่ก็โก่งคอขันรับอรุณเป็นกิจวัตรอย่างเช่นทุกวัน

317 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
หมากับไก่เป็นเพื่อนรักกันมานาน วันหนึ่ง สัตว์ทั้งสองเดินทางไปด้วยกัน เมื่อค่ำลงจึงแวะพักแรมที่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ไก่บินขึ้นไปนอนบนกิ่งไม้ ส่วนหมานอนที่โคนต้นไม้ เมื่อฟ้าสางไก่ก็โก่งคอขันรับอรุณเป็นกิจวัตรอย่างเช่นทุกวัน
ไก่
ไก่

เอ้ก อี้ เอ้ก เอ้ก

เจ้าไก่ไม่รู้ตัวเลยว่า เสียงขันของมันนั้น เมื่อมาขันในป่าแบบนี้อาจจะทำให้สัตว์ป่าที่ดุร้ายได้ยินเข้า และในตอนนั้นเอง มีหมาจิ้งจอกตัวหนึ่งผ่านมาทางนี้พอดี จึงได้ยินเสียงขันก็นึกอยากกินไก่ขึ้นมา
ไก่
ไก่

เอ้ก อี้ เอ้ก เอ้ก

หมาจิ้งจอก
หมาจิ้งจอก

นี่มันเสียงไก่ขันนี่นา...ข้ากำลังหิวพอดีเลย

หมาจิ้งจอกพูดด้วยความดีใจ จึงคิดอุบายให้เจ้าไก่หลงกลและกลายมาเป็นอาหารของมันในมื้อนี้ มันเดินไปที่ต้นไม้ใหญ่แล้วพูดกับไก่ว่า
หมาจิ้งจอก
หมาจิ้งจอก

เสียงของเจ้าไพเราะเหลือเกิน ได้โปรดลงมาร่วมร้องเพลงกับข้าหน่อยได้ไหม

เจ้าไก่ได้ยินเช่นนั้นจึงมองหาต้นเสียง จนได้พบกับหมาจิ้งจอกที่ด้านล่าง ไก่รู้ดีว่าจิ้งจอกเป็นพวกเจ้าเล่ห์ คงไม่ได้มาแบบเป็นมิตรอย่างแน่นอน ไก่จึงรู้ทันเล่ห์กลหมาจิ้งจอก เลยตอบกลับไปว่า
ไก่
ไก่

ได้สิ แต่ที่ใต้ต้นไม้ไม่มีตัวอะไรไม่รู้นอนขวางทางอยู่ เจ้าช่วยไล่ไปให้พ้นก่อนสิ

หมาจิ้งจอกคิดว่าไก่หลงกลตนเข้าให้แล้ว มันจึงตรงไปที่โคนต้นไม้อย่างเร่งรีบ
หมาจิ้งจอก
หมาจิ้งจอก

อาหารอันโอชะของข้า ข้าจะรีบไปประเดี๋ยวนี้!

แต่เมื่อหมาจิ้งจอกวิ่งไปถึงโคนต้นไม้ ทำให้เจ้าหมาที่กำลังนอนอยู่ตกใจตื่นและกระโจน เข้ากัดหมาจิ้งจอกทันที
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“เมื่อเผชิญอันตรายอย่างมีสติและไหวพริบย่อมช่วยให้ตนพ้นภัย”