ไก่ได้พลอย

ไก่ได้พลอย

ณ บ้านหลังหนึ่งในแถบชนบทที่มีการเลี้ยงไก่เพื่อที่จะสามรถนำไข่ไก่ไปขาย หรือนำมาทำเป็นอาหารได้ และเช้าวันหนึ่ง ขณะที่แม่ไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดินอย่างเช่นทุกวัน แต่มันก็เขี่ยไปเจอบางสิ่งบางอย่างที่ส่องแสงประกายวิบวับอยู่ที่พื้น

503 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บ้านหลังหนึ่งในแถบชนบท ชาวบ้านส่วนใหญ่มักจะเลี้ยงไก่ไว้เพื่อเก็บไข่ไก่ไปขาย หรือนำมาทำเป็นอาหาร ซึ่งในทุก ๆ วันชาวบ้านจะปล่อยฝูงไก่ออกจากเล้าเพื่อที่จะได้เดินคุ้ยเขี่ยหากินตามธรรมชาติ
เช้าวันหนึ่ง ขณะที่แม่ไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดินอย่างเช่นทุกวัน แต่มันก็เขี่ยไปเจอบางสิ่งบางอย่างที่ส่องแสงประกายวิบวับอยู่ที่พื้น มันจึงจ้องมองด้วยความสงสัยและพึมพำออกมาว่า
แม่ไก่
หมาป่า

แสงวิบวับนี่คืออะไรกัน

แม่ไก่พูดด้วยความสงสัย และพยายามเขี่ยเพื่อที่จะนำวัตถุวิบวับนั้นออกมา จนกระทั่งมันได้พบกับต้นตอของประกายวิบวับนั่น สิ่งนั้นคือพลอยนั่นเอง แม่ไก่จึงพูดต่ออีกว่า
แม่ไก่
หมาป่า

ถ้าหากช่างทองได้พลอยงามเม็ดนี้ เขาคงจะดีใจมากอย่างแน่นอน

เพราะพลอยถือเป็นสิ่งมีค่า และมีราคาเป็นอย่างมาก หากชาวบ้านนำไปขายก็จะทำให้ได้กำไรเป็นกอบเป็นกำ แต่เจ้าไก่ตัวนี้กลับไม่ได้สนใจพลอยงามเม็ดนี้เลยแม้แต่น้อย สิ่งที่มันต้องการคือเมล็ดข้าวเพื่อที่จะทำให้มันอิ่มท้องเท่านั้น
เจ้าไก่ทิ้งพลอยเม็ดงามนั้นไว้ที่เดิมและรำพึงขึ้นว่า
แม่ไก่
หมาป่า

พลอยเม็ดงามนี้มีค่าสำหรับช่างทอง แต่ช่างน่าเสียดาย เพราะมันไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับข้า

แม่ไก่
หมาป่า

ตอนนี้ข้าหิวมากและต้องการหาอาหารประทังชีวิตมากกว่า ข้าวแค่เม็ดเดียวจึงมีค่ามากกว่าพลอยเม็ดโตเสียอีก

สิ้นคำพูด แม่ไก่ตัวนี้ก็เดินคุ้ยเขี่ยหาอาหารตามพื้นดินต่อไป โดยไม่สนใจพลอยเม็ดงามที่ยังส่องแสงประกายวิบวับอยู่
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“บางสิ่งมีค่าสำหรับบางคน”