ราชสีห์เฒ่า

ราชสีห์ชราตัวหนึ่ง เมื่อครั้งที่ยังหนุ่ม มันเคยเป็นที่ยำเกรงของสัตว์ทุกตัวในป่า แต่มาวันนี้ เมื่อแก่ตัวไร้เรี่ยวแรง มันได้แต่นอนอยู่ในถ้ำรอความตายไปวัน ๆ

249 อ่าน

Tags :

แนะนำตัวละคร

ราชสีห์เฒ่า

ลา

ราชสีห์ชราตัวหนึ่ง เมื่อครั้งที่ยังหนุ่ม มันเคยเป็นที่ยำเกรงของสัตว์ทุกตัวในป่า แต่มาวันนี้ เมื่อแก่ตัวไร้เรี่ยวแรง มันได้แต่นอนอยู่ในถ้ำรอความตายไปวัน ๆ

มีลาตัวหนึ่งเดินผ่านมาในถิ่นของเจ้าป่าอย่างราชสีห์ แต่เจ้าลาไม่ได้เกรงกลัว มันกลับมาพูดจาถากถางให้ราชสีห์ได้ยิน

ลา

เจ้าป่าที่ไร้เรี่ยวแรงก็ไม่ต่างจากสุนัขธรรมดา ๆ ตัวหนึ่ง

นี่คือคำเยาะเย้ยถากถางที่มันได้ยิน ทำให้ราชสีห์ตัวนี้มีอารมณ์โกรธ มันอยากจะพิสูจน์ตัวเองอีกครั้งว่า แม้ตนจะอยู่ในวัยชราแล้วก็ตาม แต่มันยังคงมีบารมีพอให้สัตว์อื่นเกรงกลัวอยู่ คิดแล้วมันจึงพยายามลุกเดินออกจากถ้ำ จนได้เห็นลาสองตัวแม่ลูกกำลังยืนเล็มหญ้าอยู่หน้าปากถ้ำ

ราชสีห์เฒ่า

พวกเจ้าบังอาจมาดูถูกข้าอย่างนั้นหรือ เจ้าไม่รู้หรืออย่างไรว่าข้าน่ะ คือราชสีห์ผู้น่าเกรงขาม!

แม้แม่ลาจะมองเห็นและได้ยินสิ่งที่ราชสีห์ประกาศก้อง แต่มันกลับไม่ให้ความสนใจ ยังคงก้มหน้าเล็มหญ้าต่อไป ราชสีห์เฒ่ารู้สึกโกรธกว่าเดิม จึงเดินวางท่าเป็นเจ้าป่าเข้าไปใกล้ พร้อมทั้งส่งเสียงคำรามเพื่อข่มขู่ให้ลาทั้งสองกลัว

ทันใดนั้นเอง ราชสีห์ชราก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อลูกลาที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ใกล้ ๆ แม่ กระโดดเตะเข้าที่สะโพกของมันอย่างเต็มแรง นี่ทำให้มันโมโหสุดขีด แต่ราชสีห์เฒ่าก็ไม่มีแรงพอจะทำอะไรโต้ตอบลูกลา สิ่งเดียวที่มันทำได้ คือค่อย ๆ เดินลากสังขารที่บอบช้ำกลับเข้าถ้ำไปโดยเร็วเท่านั้นเอง

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ยามสิ้นไร้ซึ่งอำนาจ ชื่อเสียงก็ไม่อาจขู่ใครให้เกรงกลัว”