ลูกเหยี่ยวกับแม่เหยี่ยว

ลูกเหยี่ยวกับแม่เหยี่ยว

ลูกเหยี่ยวป่วยมานานและขอให้แม่ช่วยสวดอ้อนวอนเทพเจ้าให้มันหายป่วย แต่แม่เหยี่ยวบอกว่าคงไม่มีเทพเจ้าองค์ใดช่วยได้ เพราะลูกเคยขโมยของบวงสรวงจากแท่นบูชา ทำให้เทพเจ้าโกรธ ลูกเหยี่ยวรู้สึกเสียใจและตระหนักว่าความผิดที่ทำไว้ แม้จะด้วยความจำเป็น ก็ยังส่งผลให้ต้องเผชิญกับความทุกข์โดยไม่อาจแก้ไขได้

247 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ครั้งหนึ่งในป่ากว้าง มีครอบครัวเหยี่ยวอาศัยอยู่ ลูกเหยี่ยวตัวหนึ่งป่วยมานาน มันมีร่างกายอ่อนแอและไม่อาจบินได้ไกลเหมือนเคย แม้แม่เหยี่ยวจะคอยดูแลและพยายามหายามารักษาลูก แต่โรคของมันกลับไม่ดีขึ้น วันหนึ่ง ลูกเหยี่ยวทนความเจ็บปวดไม่ไหว จึงเรียกหาแม่ของมัน
ลูกเหยี่ยว
ลูกเหยี่ยว

แม่จ๋า อย่าร้องไห้เลย โปรดช่วยลูกทำสิ่งที่ลูกปรารถนาสักอย่างเถอะ

ลูกเหยี่ยว
ลูกเหยี่ยว

ช่วยสวดอ้อนวอนต่อเทพเจ้าทั้งหลาย ขอให้ท่านช่วยลูกให้หายจากโรคร้ายและความเจ็บปวดที่ลูกต้องทนทรมานอยู่ด้วยเถอะ

แม่เหยี่ยวที่ฟังคำขอของลูกเหยี่ยวถึงกับถอนหายใจยาว น้ำตาคลอเบ้า แม้จะรักลูกแค่ไหน แต่คำขอนั้นทำให้แม่เหยี่ยวรู้สึกสิ้นหวัง
แม่เหยี่ยว
แม่เหยี่ยว

อนิจจา ลูกของข้า เจ้าคิดว่าเทพเจ้าองค์ใดจะเมตตาเจ้าอีกหรือ?

แม่เหยี่ยว
แม่เหยี่ยว

เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าเจ้าเคยไปฉกฉวยเอาของบวงสรวงจากแท่นบูชาของเทพเจ้ามากี่ครั้งแล้ว?

แม่เหยี่ยว
แม่เหยี่ยว

เจ้าทำให้เทพเจ้าทั้งหลายโกรธแค้นอย่างมาก พวกท่านคงไม่อาจให้อภัยเจ้าได้ง่าย ๆ

ลูกเหยี่ยวฟังคำของแม่ก็รู้สึกเสียใจ มันเคยทำผิดด้วยการขโมยอาหารจากแท่นบูชาหลายครั้ง แม้จะรู้ว่าการกระทำเช่นนั้นไม่ถูกต้อง แต่มันก็ยังคงทำเพื่อเอาชีวิตรอด
ลูกเหยี่ยว
ลูกเหยี่ยว

แม่จ๋า ลูกไม่คิดเลยว่าสิ่งที่ลูกทำไปเพื่อความอยู่รอดจะทำให้เทพเจ้าทรงพิโรธ ลูกขอโทษสำหรับความผิดนั้น

แม่เหยี่ยวมองดูลูกที่ป่วยและรู้สึกเวทนาจับใจ
แม่เหยี่ยว
แม่เหยี่ยว

ลูกเอ๋ย บางครั้งการกระทำที่ผิดอาจไม่สามารถแก้ไขได้เพียงแค่คำขอโทษ เราต้องรับผลจากสิ่งที่เราทำ ไม่ว่าเราจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การกระทำที่ผิดศีลธรรม แม้จะเป็นไปเพื่อเอาตัวรอด ก็อาจมีผลกระทบที่ไม่สามารถแก้ไขได้ในภายหลัง”