สุนัขป่ากับสุนัขบ้าน

สุนัขป่ากับสุนัขบ้าน

สุนัขป่าผอมซูบและหิวโหยพบสุนัขบ้านที่อ้วนพีและมีชีวิตสุขสบาย เมื่อถามสุนัขบ้านจึงตอบว่ามนุษย์เลี้ยงดูมันอย่างดีแลกกับการเฝ้าบ้านตอนกลางคืน สุนัขป่าตื่นเต้นและอยากมีชีวิตแบบนั้น จึงตามสุนัขบ้านไป แต่เมื่อเห็นว่าขนรอบคอของสุนัขบ้านร่วงเพราะถูกล่ามโซ่ สุนัขป่าก็ตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตในป่า เพราะเห็นว่าอิสรภาพมีค่ามากกว่าความสะดวกสบาย

169 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ในป่าลึกที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้านแห่งหนึ่ง สุนัขป่าผอมซูบซีดตัวหนึ่งกำลังเดินเตร็ดเตร่หาของกินอย่างหิวโหย มันใช้ชีวิตในป่าอย่างลำบาก ต้องคอยระแวดระวังอันตรายและหาอาหารประทังชีวิต วันหนึ่ง ขณะที่มันเดินมาใกล้หมู่บ้าน มันก็พบสุนัขบ้านตัวหนึ่งที่มีขนเรียบเป็นมัน มองดูแข็งแรงและมีสุขภาพดี ต่างจากตัวมันเองอย่างสิ้นเชิง
สุนัขป่า
สุนัขป่า

เจ้าสุนัขบ้าน เจ้าดูอ้วนพีและแข็งแรงนัก บอกข้าหน่อยเถิด เจ้าหาอาหารจากที่ไหนกัน

สุนัขบ้าน
สุนัขบ้าน

นายของข้าให้อาหาร ข้าได้รับการดูแลอย่างดี

สุนัขบ้านตอบด้วยความภูมิใจ สุนัขป่ารู้สึกทึ่งกับคำตอบ มันไม่เคยรู้มาก่อนว่าสุนัขบ้านสามารถได้รับอาหารจากมนุษย์โดยไม่ต้องลำบากออกหาเอง
สุนัขป่า
สุนัขป่า

แล้วเจ้าต้องทำงานหนักให้คนมากขนาดไหนกันล่ะ? ข้าเดาว่าคงต้องทำงานทั้งวันทั้งคืนแน่

สุนัขบ้าน
สุนัขบ้าน

ไม่เลย งานของพวกเราไม่หนักขนาดนั้น ข้าทำเพียงแค่เฝ้าบ้านตอนกลางคืนเท่านั้นเอง

สุนัขป่าตื่นเต้นกับชีวิตที่ง่ายดายของสุนัขบ้าน และเริ่มคิดว่าการได้ทำงานเบาๆ แลกกับอาหารอุดมสมบูรณ์ก็คุ้มค่า
สุนัขป่า
สุนัขป่า

ถ้าเป็นเช่นนั้น ข้าก็อยากทำงานอย่างเจ้า ข้าหาอาหารได้ยากเหลือเกินในป่านี้

สุนัขบ้าน
สุนัขบ้าน

ถ้าเช่นนั้นมากับข้าสิ นายของข้าจะให้อาหารเจ้าแน่นอน เจ้าจะได้ไม่ต้องหิวอีกต่อไป

สุนัขป่าดีใจมาก มันรีบเดินตามสุนัขบ้านไปด้วยความหวังว่าจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี แต่เมื่อพวกมันกำลังจะเดินเข้าประตูบ้าน สุนัขป่าสังเกตเห็นบางอย่างแปลกๆ ขนรอบคอของสุนัขบ้านร่วงหายไปเป็นวงกลม
สุนัขป่า
สุนัขป่า

เจ้าสุนัขบ้าน ทำไมขนรอบคอของเจ้าถึงหายไปเช่นนี้?

สุนัขบ้าน
สุนัขบ้าน

โอ้ ไม่มีอะไรหรอก ข้าแค่ถูกล่ามโซ่ตอนกลางวันเท่านั้น โซ่เสียดสีทำให้ขนของข้าร่วง

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น สุนัขป่าหยุดก้าวเดิน มันรู้สึกสะท้อนใจอย่างมาก
สุนัขป่า
สุนัขป่า

เจ้า...เจ้าถูกล่ามโซ่งั้นหรือ? ข้าไม่คิดว่าชีวิตเช่นนี้จะดีนัก

สุนัขบ้าน
สุนัขบ้าน

มันก็แค่โซ่ ข้าได้อาหารและการดูแลที่ดี คุ้มค่าไม่ใช่หรือ?

สุนัขป่าส่ายหัวอย่างเศร้าหมอง
สุนัขป่า
สุนัขป่า

ข้าขอลาก่อนนะเพื่อน ข้าไม่ยอมแลกอิสรภาพของข้าเพื่อชีวิตที่สะดวกสบายเช่นนี้ ข้ายอมหิวโหย แต่ยังคงเสรีเสียดีกว่า

หลังจากนั้น สุนัขป่าหันหลังและเดินกลับเข้าไปในป่าด้วยความมั่นใจว่าชีวิตอิสระของมันคือสิ่งที่มีค่าเกินกว่าจะแลกด้วยความสะดวกสบาย สุนัขบ้านมองตามด้วยความสับสน แต่ก็ไม่ได้ตามไป มันยังคงยืนอยู่ตรงนั้นต่อไป
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“อิสรภาพเป็นสิ่งที่มีค่ามากกว่าสิ่งใด แม้ว่าชีวิตที่สะดวกสบายอาจดูน่าดึงดูด แต่การสูญเสียอิสรภาพจะทำให้ชีวิตนั้นไม่สมบูรณ์”