สุนัขจิ้งจอกกับหน้ากาก

ในวันที่เงียบสงัด สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเดินเลียบเข้าไปในโรงละครเก่า มันกำลังมองหาของกินและอะไรสนุก ๆ ทำเพื่อแก้เบื่อ เมื่อมันเข้าไปในห้องเก็บของ มันก็เริ่มรื้อค้นข้าวของจนเละเทะ ข้าวของหลากหลายชนิดที่ใช้ในละครกระจัดกระจายไปทั่วห้อง มีทั้งเสื้อผ้า อุปกรณ์ประกอบฉาก และเครื่องแต่งกายแปลกตา

ขณะที่มันกำลังคุ้ยของอยู่นั้น ทันใดนั้นแสงแวววาวก็สะท้อนมาจากมุมห้อง ทำให้สุนัขจิ้งจอกสนใจ มันเดินเข้าไปใกล้และพบกับวัตถุที่ส่องแสงนั้น เป็นหน้ากากมนุษย์ที่มีความสวยงาม หน้ากากนี้ถูกประดับด้วยอัญมณีและมีสีสันอันงดงาม สุนัขจิ้งจอกจ้องมองมันด้วยความตื่นตาตื่นใจ

มันกล่าวด้วยน้ำเสียงชื่นชม แต่ไม่นานมันก็เริ่มคิดบางอย่าง

สุนัขจิ้งจอกกล่าวพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ขณะเดินจากไป หน้ากากสวยงามนั้นยังคงนอนอยู่บนพื้น เงียบสงบและว่างเปล่า สุนัขจิ้งจอกได้เรียนรู้ว่าความสวยงามภายนอกนั้นอาจดึงดูดสายตา แต่ถ้าปราศจากปัญญาหรือคุณค่าภายใน ความงามนั้นก็ไม่มีความหมายใด ๆ