น้ำใจนักกีฬาของเพื่อนแท้

ต่อเป็นเด็กชายที่มุ่งมั่นจะชนะในกีฬาเสมอ แต่เมื่อแพ้ เขารู้สึกหงุดหงิดและไม่พอใจ แต่ด้วยคำแนะนำจากโอมและครูป้อม ต่อได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของน้ำใจนักกีฬา เขาเริ่มยอมรับผลการแข่งขันและให้เกียรติฝ่ายตรงข้าม ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้

90 อ่าน

อ่านเรื่องเต็ม พิมพ์เรื่องนี้

Tags :

แนะนำตัวละคร

ต่อ

โอม

ครูป้อม

ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ต่อ เป็นเด็กชายที่เก่งเรื่องกีฬา โดยเฉพาะฟุตบอล เขาชอบการแข่งขันและมักจะมุ่งมั่นให้ทีมของตัวเองชนะเสมอ แต่บางครั้งต่อก็ยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ค่อยได้ และมักจะหงุดหงิดหากทีมของตัวเองแพ้

ในขณะเดียวกัน โอม เป็นเพื่อนที่รักกีฬาเหมือนกัน แต่เขาเข้าใจว่าการเล่นกีฬาไม่ใช่แค่การชนะหรือแพ้ แต่คือการร่วมสนุกและมีน้ำใจนักกีฬา โอมมักจะปลอบใจเพื่อน ๆ เมื่อทีมแพ้และยินดีกับฝ่ายตรงข้ามเมื่อพวกเขาชนะ

วันหนึ่ง โรงเรียนจัดการแข่งขันฟุตบอลประจำปี ทีมของต่อและโอมได้เข้าแข่งรอบสุดท้าย การแข่งขันดุเดือดมาก ทั้งสองทีมพยายามเล่นอย่างเต็มที่เพื่อคว้าชัยชนะ ในนาทีสุดท้ายของการแข่งขัน ทีมของโอมได้คะแนนนำไป 1 ประตู ซึ่งทำให้ทีมของต่อพ่ายแพ้

หลังจบการแข่งขัน ต่อรู้สึกไม่พอใจและไม่ยอมรับผลที่เกิดขึ้น

ต่อ

ทำไมพวกเราแพ้ได้ล่ะ! ทีมฉันดีกว่าทีมของนายแท้ ๆ นี่มันไม่ยุติธรรมเลย!

โอมสังเกตเห็นว่าต่อเริ่มหงุดหงิด จึงเดินเข้าไปหาและพูดด้วยความใจเย็น

โอม

ต่อ ฉันว่าการเล่นกีฬาไม่ใช่แค่เรื่องของการชนะหรือแพ้หรอกนะ

โอม

มันเป็นการเล่นร่วมกัน สนุกไปด้วยกัน และแสดงน้ำใจนักกีฬาด้วย เราทุกคนทำดีที่สุดแล้ว และฉันก็ภูมิใจในทีมของนายเช่นกัน

ต่อฟังโอมพูด แต่ยังรู้สึกไม่พอใจ

ต่อ

ฉันแค่ไม่ชอบแพ้ มันรู้สึกแย่

ขณะนั้น ครูป้อม เดินเข้ามาหาทั้งสองและพูดคุยกับต่อ

ครูป้อม

ต่อ การชนะหรือแพ้เป็นเรื่องปกติในกีฬา แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือการมีน้ำใจนักกีฬานะ

ครูป้อม

เธอได้แสดงความพยายามและความมุ่งมั่นอย่างเต็มที่แล้ว ซึ่งนั่นคือสิ่งที่น่าภูมิใจ การแสดงน้ำใจนักกีฬาคือการยอมรับผลการแข่งขัน ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ และให้เกียรติฝ่ายตรงข้าม

ต่อเริ่มคิดตามคำพูดของครูและโอม เขาเริ่มรู้สึกว่าความพยายามและการมีน้ำใจนักกีฬาสำคัญกว่าผลของการแข่งขัน

ต่อ

ฉันคิดว่าฉันควรเปลี่ยนมุมมองแล้ว ฉันคงไม่ควรโกรธกับการแพ้มากเกินไป ฉันจะลองยินดีกับผลการแข่งขันและให้เกียรตินายบ้างนะโอม

โอมยิ้มและยื่นมือมาแตะไหล่ต่อ

โอม

ขอบใจที่นายใจ ฉันเชื่อว่าครั้งหน้าพวกเราจะสนุกกับการแข่งขันมากขึ้นถ้าเราทุกคนมีน้ำใจนักกีฬา

หลังจากนั้น ต่อเริ่มปรับตัว เขายอมรับผลการแข่งขันได้มากขึ้น ไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ เขาจะคอยแสดงความยินดีกับฝ่ายตรงข้ามและสนุกกับการเล่นกีฬาอย่างแท้จริง

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การเล่นกีฬาไม่ได้วัดกันที่ผลการแข่งขันว่าชนะหรือแพ้ แต่การมีน้ำใจนักกีฬา การยอมรับผลอย่างยุติธรรม และการเคารพเพื่อนร่วมทีมและฝ่ายตรงข้าม คือสิ่งที่สำคัญที่สุด”