วีณาถูณชาดก

วีณาถูณชาดก

ธิดาเศรษฐีเรียนรู้บทเรียนอันมีค่า อย่าตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอกเพียงอย่างเดียว สิ่งที่สำคัญคือ ความดีและปัญญา พระพุทธเจ้าทรงเล่าเรื่องนี้เพื่อให้ภิกษุทั้งหลายได้ตระหนักว่า ความเข้าใจผิดเพราะความไม่รู้ อาจทำให้เราต้องเผชิญกับความทุกข์โดยไม่จำเป็น

130 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ณ นครสาวัตถี มีเศรษฐีผู้หนึ่งที่มั่งคั่งที่สุดในเมือง ท่านเป็นเจ้าของที่ดินและทรัพย์สมบัติมากมาย มีฝูงวัว ฝูงควายนับพันตัว ภายในคฤหาสน์ของท่านตกแต่งด้วยของมีค่า หีบสมบัติที่เต็มไปด้วยทองคำถูกเก็บไว้อย่างดีในห้องใต้ดิน
เศรษฐีมีลูกสาวเพียงคนเดียว ซึ่งเป็นที่รักยิ่งของบิดามารดา นางมีผิวพรรณดุจทองคำ เส้นผมดำขลับเป็นประกาย นัยน์ตากลมโต และกิริยามารยาทอ่อนโยนเหนือหญิงใดในนคร นางได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี ถูกสั่งสอนให้รู้จักศีลธรรมและขนบธรรมเนียมของชนชั้นสูง
เมื่อธิดาเศรษฐีเจริญวัย นางจึงเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั้งเมือง ไม่ว่าจะเป็นบุตรขุนนาง พ่อค้า หรือเศรษฐีหนุ่ม ต่างพากันนำของกำนัลมาสู่ขอ
วันหนึ่ง เศรษฐีเรียกลูกสาวมาพูดคุย
เศรษฐี
เศรษฐี

ลูกเอ๋ย ตอนนี้เจ้าโตเป็นสาวแล้ว พ่อแม่อยากให้เจ้ามีคู่ครองที่ดีสักคน เจ้าจะเลือกใครหรือไม่?

ธิดาเศรษฐี
ธิดาเศรษฐี

พ่อจ๋า ลูกไม่รู้จะเลือกใครดี ลูกให้พ่อแม่ตัดสินใจแทนเถิด

เมื่อเป็นดังนั้น เศรษฐีและภรรยาจึงช่วยกันพิจารณาชายหนุ่มที่มาสู่ขอ และเลือกบุตรชายของเศรษฐีอีกตระกูลหนึ่ง ซึ่งเป็นชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งความรู้ ฐานะ และความประพฤติ
เมื่อใกล้วันแต่งงาน ได้มีการนำ โคอุสภราช หรือโคที่เป็นใหญ่ในฝูง มาตกแต่งด้วยเครื่องสักการะเพื่อใช้ในพิธีบูชา ขณะนั้นเอง ธิดาเศรษฐีเห็นโคตัวดังกล่าวและเกิดความสงสัย
ธิดาเศรษฐี
ธิดาเศรษฐี

แม่จ๋า โคตัวนี้ชื่ออะไรหรือ ทำไมจึงได้รับการตกแต่งสวยงามเช่นนี้?

ภรรยาเศรษฐี
ภรรยาเศรษฐี

โคตัวนี้เรียกว่า โคอุสภราช เป็นโคที่เป็นใหญ่ที่สุดในหมู่โค จึงได้รับเกียรติให้ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม

นางเกิดความเข้าใจผิดไปว่า บุคคลที่เป็นใหญ่ที่สุดในหมู่คน ก็คงต้องมีลักษณะเช่นเดียวกับโคอุสภราช คือมีโหนกที่หลัง
วันหนึ่ง ขณะที่ธิดาเศรษฐีเดินชมตลาดพร้อมพี่เลี้ยง นางก็เหลือบไปเห็นชายหลังค่อมคนหนึ่งเดินอยู่ เขามีหลังที่โหนกนูนเด่นชัด และเดินลากขาไปมา
ธิดาเศรษฐี
ธิดาเศรษฐี

เอ๊ะ! ชายคนนั้นมีโหนกที่หลัง คล้ายกับโคอุสภราช ชายผู้นี้คงเป็นบุรุษอุสภราชเป็นแน่! เขาจะต้องเป็นบุรุษที่ยิ่งใหญ่เหนือชายทั้งปวง!

จากนั้น นางจึงให้ทาสีไปบอกชายหลังค่อมว่าให้เขาไปรอที่ท้ายหมู่บ้านในคืนนี้ เพราะนางรู้สึกปรารถนาจะไปอยู่กับชายหลังค่อม เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจยิ่งนัก
ชายหลังค่อม
ชายหลังค่อม

โอ้ นี่เราฝันไปหรือเปล่า ธิดาเศรษฐีผู้เลิศเลอทั้งโฉมงามและฐานะดีมาหลงรักเรา ช่างเป็นบุญของเราจริง ๆ

กลางดึกคืนนั้น ธิดาเศรษฐีแอบปีนลงจากเรือน ห่อของมีค่าติดตัวมา และรีบเดินทางไปหาชายหลังค่อม
ธิดาเศรษฐี
ธิดาเศรษฐี

พี่จ๋า น้องมาแล้ว เรารีบไปกันเถอะ

ชายหลังค่อม
ชายหลังค่อม

แน่นอน น้องรัก จากนี้ไปเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

ทั้งสองเดินทางกันตลอดคืน ลมหนาวพัดแรง ทำให้ธิดาเศรษฐีรู้สึกหนาวสั่นและอ่อนล้าเหลือเกิน
ธิดาเศรษฐี
ธิดาเศรษฐี

พี่จ๋า ทำไมมันหนาวเหลือเกิน แล้วเราต้องเดินไปอีกไกลแค่ไหน น้องเหนื่อยแล้วนะ

แต่แท้จริงแล้วชายหลังค่อมเองก็เหนื่อยและอ่อนแอ ไม่นานเขาก็ล้มลงเพราะโรคลมกำเริบ
ธิดาเศรษฐี
ธิดาเศรษฐี

พี่จ๋า น้องหนาวเหลือเกิน เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว ฮือ ๆ

รุ่งเช้า เมื่อเศรษฐีและภรรยารู้ว่าลูกสาวหนีไป ก็เสียใจยิ่งนักและรีบออกตามหา เมื่อพบลูกสาวของตนกำลังนั่งร้องไห้อยู่ข้างชายหลังค่อมที่ป่วยหนัก เศรษฐีจึงรีบเข้าไปกอดลูก
เศรษฐี
เศรษฐี

ลูกของพ่อ ทำไมเจ้าถึงทำเช่นนี้

ธิดาเศรษฐี
ธิดาเศรษฐี

พ่อจ๋า ลูกเข้าใจผิดคิดว่าชายผู้นี้เป็นบุรุษอุสภราช เพราะเขามีโหนกที่หลังเหมือนโคอุสภราช ลูกไม่น่าหลงผิดเลย

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การตัดสินใจโดยขาดสติและความเข้าใจที่ถูกต้อง อาจทำให้เราหลงผิดและนำพาความทุกข์มาให้ตนเอง”