มหาเวสสันดรชาดก กษัตริย์แห่งทานบารมี

มหาเวสสันดรชาดก กษัตริย์แห่งทานบารมี

พระเวสสันดรชาดกเป็นเรื่องราวของพระเวสสันดร ผู้บำเพ็ญทานบารมีอย่างยิ่งใหญ่ ทรงสละทุกสิ่งเพื่อผู้อื่น แม้กระทั่งช้างเผือกมงคล บุตร และภรรยา การให้ทานของพระองค์ทำให้ถูกเนรเทศออกจากเมือง แต่ด้วยความเสียสละ พระองค์ยังคงให้ทานจนถึงที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป ชาวเมืองระลึกถึงคุณความดีและอัญเชิญพระองค์กลับมาครองราชย์อีกครั้ง นิทานนี้สอนเรื่องความสำคัญของการให้และการเสียสละเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวม

198 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ในอดีตกาล พระเวสสันดรเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสัญชัยและพระนางผุสดีแห่งแคว้นสีพี ตั้งแต่ทรงพระเยาว์ พระเวสสันดรทรงมีจิตใจเมตตากรุณาและทรงบำเพ็ญทานบารมี พระองค์มุ่งมั่นให้ทุกคนในแคว้นอยู่ดีกินดีด้วยการให้ทานและบริจาคทรัพย์อย่างไม่สิ้นสุด แม้ในวัยเด็ก ขณะที่ทรงประสูติ พระกุมารยังทูลขอทรัพย์จากพระมารดาเพื่อนำไปบริจาคทันที
เมื่อพระเวสสันดรเจริญวัยและได้ขึ้นครองราชย์ พระองค์ได้สืบทอดราชสมบัติจากพระราชบิดา และทรงจัดตั้งโรงทาน 6 แห่งทั่วทั้งพระนคร สีพีเพื่อให้ประชาชนทุกชนชั้นได้เข้าถึงอาหารและสิ่งจำเป็น พระองค์ทรงบริจาคทรัพย์สินจำนวน 600,000 กหาปณะทุกวัน เพื่อให้ความช่วยเหลือแก่ชาวเมืองโดยไม่เคยขาด
พระเวสสันดร
พระเวสสันดร

ชีวิตนี้ข้าขออุทิศเพื่อการให้ทาน ความสุขของผู้อื่นคือความสุขที่แท้จริง ข้าจะสละทุกสิ่ง แม้กระทั่งบุตร ภรรยา เพื่อบรรลุทานบารมี

วันหนึ่ง คณะปุโรหิตจากแคว้นกาลิงครัฐ ซึ่งประสบภัยแล้งรุนแรง ได้เข้ามาทูลขอช้างเผือกมงคล “ปัจจัยนาค” ของพระองค์ ช้างปัจจัยนาคนี้มีอานุภาพสามารถบันดาลฝนตกทำให้พืชพันธุ์งอกงาม พระเวสสันดรทรงพระราชทานช้างปัจจัยนาคให้แก่แคว้นกาลิงครัฐด้วยความเต็มใจ
พระเวสสันดร
พระเวสสันดร

ข้ารู้ว่าช้างเผือกนี้มีคุณค่าต่อแคว้นสีพี แต่ประชาชนของแคว้นกาลิงครัฐที่กำลังเผชิญภัยแล้งต้องการมันยิ่งกว่า ข้าขอมอบช้างปัจจัยนาคให้เพื่อบำบัดทุกข์ของพวกเขา

การมอบช้างเผือกสร้างความไม่พอใจแก่ชาวเมืองสีพี พวกเขารู้สึกว่าพระเวสสันดรทรงให้สิ่งสำคัญแก่แคว้นอื่นมากเกินไป ชาวเมืองจึงกดดันพระเจ้าสัญชัยให้เนรเทศพระเวสสันดรออกจากเมือง
พระเวสสันดรทรงยอมรับการเนรเทศโดยไม่โต้แย้งใด ๆ แต่ก่อนออกเดินทาง พระองค์ได้จัดการบริจาคครั้งใหญ่เรียกว่า “สัตตสดกมหาทาน” ซึ่งเป็นการบริจาควัตถุทาน 7 ชนิด ชนิดละ 700 ชิ้นแก่ชาวเมืองทั้งหลาย
พระเวสสันดร
พระเวสสันดร

ก่อนข้าจะจากเมืองไป ข้าขอมอบมหาทานเป็นสิ่งสุดท้าย ข้าอุทิศทุกอย่างเพื่อประชาชน

จากนั้น พระเวสสันดรพาพระนางมัทรี พระชาลี และพระกัณหา ออกเดินทางสู่เขาวงกต ที่ซึ่งพวกเขาจะใช้ชีวิตอย่างนักบวช ระหว่างทาง พระองค์ทรงบริจาคสิ่งของทั้งหมดที่มี รวมทั้งรถพระที่นั่ง จนไม่เหลือสิ่งใดติดตัว
เมื่อถึงเขาวงกต พระเวสสันดรและครอบครัวได้อาศัยอยู่ในป่าลึก ใช้ชีวิตเรียบง่ายตามวิถีของนักบวช แต่ท่านก็ยังคงบำเพ็ญบารมีอย่างไม่หยุดยั้ง
วันหนึ่ง พราหมณ์ชูชก ซึ่งเป็นชายชราผู้ไม่มีบุตร ได้เข้ามาทูลขอพระชาลีและพระกัณหา พระเวสสันดรแม้จะรักบุตรทั้งสองยิ่งนัก แต่ด้วยความมุ่งมั่นในบารมีการให้ทาน ทรงพระราชทานพระชาลีและพระกัณหาให้แก่ชูชก
พระเวสสันดร
พระเวสสันดร

แม้การให้ครั้งนี้จะยากลำบากเพียงใด ข้าขอมอบลูกทั้งสองแก่ท่าน เพื่อบำเพ็ญทานบารมีอย่างแท้จริง

ต่อมา พระเวสสันดรยังได้มอบพระนางมัทรี ผู้เป็นพระมเหสีให้แก่พราหมณ์อีกคนหนึ่ง ซึ่งแท้จริงคือท้าวสักกะที่แปลงกายมาทดสอบบารมีของพระองค์
นางมัทรี
นางมัทรี

ข้ารู้ว่าเจ้าทำเพื่อบรรลุธรรมอันสูงสุด ข้าพร้อมจะยอมสละทุกสิ่งเพื่อให้เจ้าบรรลุบารมีที่ตั้งใจ

หลังจากพระเวสสันดรพระราชทานบุตรและภรรยา ชูชกได้หลงทางและนำพระชาลีและพระกัณหามายังกรุงเชตุดร พระเจ้าสัญชัยทรงรู้ความจริงและไถ่ตัวหลานทั้งสองคืนมา ขณะเดียวกัน ชาวเมืองสีพีเริ่มตระหนักถึงคุณความดีของพระเวสสันดร เมื่อแคว้นกาลิงครัฐส่งช้างปัจจัยนาคกลับคืน
พระเจ้าสัญชัยจึงเสด็จพร้อมขบวนเสนาบดีเพื่ออัญเชิญพระเวสสันดรกลับสู่พระนคร เมื่อกลับมาถึงเมืองสีพี พระเวสสันดรทรงได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น กษัตริย์และข้าราชบริพารต่างรู้สึกซาบซึ้งใจ จนหมดสติล้มลงจากความตื้นตันใจ เมื่อโดนหยาดฝนโบกขรพรรษาที่ท้าวสักกะทรงเนรมิตขึ้น เหล่าพระองค์และชาวเมืองจึงฟื้นคืนสติ
หลังจากนั้น พระเวสสันดรได้กลับมาครองราชย์ในกรุงสีพีอีกครั้ง และทรงปกครองแคว้นด้วยความเมตตาและความยุติธรรมตลอดพระชนม์ชีพ
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“การให้ทานโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แม้จะต้องสละสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตอย่างบุตรและภรรยา พระเวสสันดรทรงแสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของการให้โดยไม่ยึดติดในทรัพย์สมบัติหรือความสุขส่วนตน ความเมตตากรุณาและความเสียสละเพื่อส่วนรวมจะนำพามาซึ่งความสุขและความสำเร็จที่แท้จริงในชีวิต”