เมืองลับแล

เมืองลับแล

ชายหนุ่มเดินทางเข้าไปในเมืองลับแล และพบกับความรักที่ซ่อนอยู่ในเมืองนั้น จนได้แต่งงานกับหญิงสาวและมีลูกชายด้วยกัน แต่เมื่อเขาพูดเท็จเกี่ยวกับลูกชาย เขาจึงถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้านของภรรยา และได้รับบทเรียนจากขมิ้นที่เขาทิ้งไป จนกลับกลายเป็นทองคำ

26 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
ในวันหนึ่งที่อากาศเย็นสบาย ชายหนุ่มเดินเข้าไปในป่าลึกโดยไม่รู้ว่าจะพบอะไร แต่ในขณะที่เขากำลังเดินไป เขาได้เห็นหญิงสาวสวยหลายคนเดินออกมาจากทิศทางหนึ่ง
ชายหนุ่ม
ชายหนุ่ม

นี่มันที่ไหนกัน? ทำไมมีแต่หญิงสาวเดินออกมาจากป่า?

ชายหนุ่มแอบเดินตามพวกนางและเห็นว่าหญิงสาวเหล่านั้นกำลังซ่อนใบไม้ไว้ในที่ต่าง ๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในเมืองที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
ชายหนุ่ม
ชายหนุ่ม

มีอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นที่นี่ หรือว่าฉันหลงเข้ามาในที่ที่ไม่ควรมา?

จนเมื่อถึงเวลาบ่าย หญิงสาวเหล่านั้นกลับมาหาใบไม้ที่ซ่อนไว้ แต่มีหญิงสาวคนหนึ่งที่หาไม่พบ
หญิงสาว
หญิงสาว

ใบไม้ของข้าหายไปไหนแล้วนะ?

ชายหนุ่มจึงตัดสินใจออกมาจากที่ซ่อน และคืนใบไม้ให้กับหญิงสาวคนนั้น
ชายหนุ่ม
ชายหนุ่ม

ขออภัยที่ข้าหยิบใบไม้ของท่านไป ข้าจะคืนให้ แต่ขอแลกเปลี่ยนอย่างหนึ่ง ข้าต้องการไปเห็นเมืองนี้ให้ได้

หญิงสาวตกลงและพาชายหนุ่มเข้าไปในเมืองลับแล เมื่อชายหนุ่มเดินเข้าไปในเมือง เขาสังเกตเห็นว่าเมืองนี้มีแต่ผู้หญิง ไม่มีผู้ชายเลยสักคนจึงเอ่ยถามหญิงสาวด้วยความสงสัย
ชายหนุ่ม
ชายหนุ่ม

ทำไมที่นี่มีแต่ผู้หญิง ไม่มีผู้ชายเลยหรือ

หญิงสาว
หญิงสาว

ที่นี่เป็นเมืองที่ทุกคนต้องรักษาศีลธรรม ใครที่ประพฤติผิดหรือพูดเท็จจะต้องออกจากหมู่บ้านไป ผู้ชายส่วนมากมักไม่รักษาวาจาสัตย์จึงต้องออกไปกันหมด

ชายหนุ่มรู้สึกประหลาดใจ แต่ก็ยินดีที่จะอาศัยอยู่ที่นี่ จึงได้ขออนุญาตจากมารดาของหญิงสาว ซึ่งมารดาของหญิงสาวยินดีรับเขา แต่จะต้องรักษาศีลธรรมอันดีและไม่พูดเท็จเป็นอันขาด
ชายหนุ่ม
ชายหนุ่ม

ข้าขออาศัยอยู่ที่นี่กับท่าน และขอสัญญาว่าจะรักษาศีลธรรมและไม่พูดเท็จ

เวลาผ่านไป ชายหนุ่มแต่งงานกับหญิงสาวจากเมืองลับแล และทั้งสองมีลูกชายด้วยกัน แต่วันหนึ่ง ขณะที่ภรรยาไม่อยู่บ้าน ลูกชายเกิดร้องไห้ไม่หยุด ชายหนุ่มจึงปลอบว่า
ชายหนุ่ม
ชายหนุ่ม

แม่เจ้ามาแล้ว

มารดาของภรรยาได้ยินและโกรธมาก
มารดา
มารดา

เจ้าพูดเท็จ! เจ้าไม่รักษาวาจาสัตย์!

เมื่อภรรยากลับมา เธอได้รู้เรื่องทั้งหมดและเสียใจมากที่สามีไม่รักษาคำพูด จึงขอให้สามีออกจากหมู่บ้านนี้ไป ซึ่งภรรยาได้เตรียมเสบียงอาหารและของใช้ให้ชายหนุ่ม พร้อมกับขุดหัวขมิ้นและใส่ลงไปในย่าม
หญิงสาว
หญิงสาว

ข้าให้ท่านถือย่ามนี้ไป ข้าจะชี้ทางให้ท่านไปกลับ

ชายหนุ่มเดินตามทางที่ภรรยาชี้ให้ไป และรู้สึกว่าย่ามที่ถือมานั้นมันหนักเกินไป เขาจึงทิ้งขมิ้นที่อยู่ในย่ามไปบางส่วน จนเหลือแง่งเดียว ทว่าเมื่อเขากลับถึงบ้าน ญาติ ๆ ของเขาต่างถามว่าไปอยู่ที่ไหนมานาน
ชายหนุ่มเล่าเรื่องเมืองลับแลและขมิ้นที่ภรรยาให้มาให้ฟัง เมื่อเขาหยิบแง่งขมิ้นออกมา มันกลับกลายเป็นทองคำทั้งแท่ง! แต่เขากลับทิ้งขมิ้นเหล่านั้นทิ้งไปแล้วทำให้เขานึกเสียดายอย่างมาก ชายหนุ่มจึงพยายามกลับไปที่เมืองลับแลเพื่อตามหาขมิ้นที่ทิ้งไป แต่เขากลับหลงทาง ไม่สามารถหาทางกลับไปได้ จนต้องยอมแพ้แล้วกลับไปที่หมู่บ้านของตัวเองในที่สุด
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“คำพูดที่ออกจากปากต้องมีความจริง เพราะมันอาจจะทำให้เราเสียโอกาสหรือสิ่งดี ๆ ที่เราไม่เคยรู้มาก่อน”