นางผมหอม

นางผมหอม

นางผมหอมและนางลุนเป็นลูกแฝดของนางเทวี ที่เกิดจากการดื่มน้ำในรอยเท้าพญาช้างและพญาโค เมื่อทั้งสองถูกล้อว่าไม่มีพ่อ จึงออกตามหาบิดาในป่า นางลุนอ้างว่าเป็นลูกพญาช้าง แต่เมื่อต้องพิสูจน์ด้วยการปีนงวง นางผมหอมกลับปีนขึ้นได้สำเร็จ พญาช้างรับนางผมหอมเป็นลูกและดูแลอย่างดี ต่อมานางผมหอมพบรักกับพระเจ้ารัตนะ ทั้งสองมีลูกด้วยกันและพาบุตรหลบหนีพญาช้าง พญาช้างเสียใจจนสิ้นใจ นางผมหอมและพระเจ้ารัตนะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในที่สุด

211 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
นานมาแล้ว ณ หมู่บ้านเล็ก ๆ มีสองสามีภรรยาชื่อว่า "นางเทวี" และสามีของนาง ทั้งคู่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่มีบุตรเสียที จึงบนบานต่อเทวดาเพื่อขอบุตร ในที่สุด นางเทวีก็ตั้งครรภ์และคลอดลูกสาวแฝดสองคน คนพี่ชื่อว่า "นางผมหอม" เพราะเส้นผมของนางหอมตั้งแต่เกิด คนน้องชื่อว่า "นางลุน" สองพี่น้องเติบโตขึ้นพร้อมกับนิสัยที่แตกต่างกัน นางผมหอมเป็นคนจิตใจดี มีเมตตา ในขณะที่นางลุนขี้อิจฉาและใจร้าย
วันหนึ่ง สองพี่น้องถูกเพื่อนล้อเลียนว่าเป็นเด็กไม่มีพ่อ ทั้งสองทนไม่ไหวจึงไปถามความจริงจากแม่
นางผมหอม
นางผมหอม

แม่จ๋า พวกเราถูกล้อว่าไม่มีพ่อ แม่บอกเราทีว่าใครคือพ่อของพวกเรา?

นางเทวี
นางเทวี

พ่อของพวกเจ้าคือพญาช้างและพญาโค ข้าไปดื่มน้ำจากรอยเท้าพญาช้างและพญาโคในป่า พวกเจ้าจึงเกิดมา แต่ข้าไม่รู้ว่าใครเป็นลูกช้างหรือโค

นางผมหอมและนางลุนจึงขออนุญาตแม่ออกเดินทางตามหาพ่อ หลังจากได้รับอนุญาต ทั้งสองเดินทางเข้าป่า ในที่สุดก็ได้พบกับพญาช้างใหญ่ พญาช้างตั้งท่าจะฆ่าทั้งสอง เพราะเข้าใจว่าพวกนางบุกรุก
นางผมหอม
นางผมหอม

ข้าและน้องไม่ใช่ผู้บุกรุก เราเป็นลูกของท่าน! แม่ของเราคือนางเทวี

ด้วยความกลัวตาย นางลุนจึงต้องใช้อุบายในการเอาตัวรอด โดยไม่สนว่าจะเป็นวิธีใดก็ตาม นางลุนจึงตอบพญาช้างใหญ่ว่า
นางลุน
นางลุน

ข้าเป็นลูกของพญาช้าง ส่วนพี่ผมหอมเป็นลูกของพญาโค หากจะฆ่าใคร ขอให้ฆ่าพี่ผมหอมเถิด

พญาช้างสงสัยจึงให้พิสูจน์ โดยให้ทั้งสองปีนงวง หากใครปีนขึ้นได้ นั่นคือบุตรของพญาช้าง นางลุนพยายามปีนขึ้นงวง แต่ไม่สำเร็จ ส่วนนางผมหอมปีนขึ้นได้อย่างง่ายดาย พญาช้างรู้ทันทีว่านางผมหอมคือบุตรของตน จึงทำร้ายนางลุนถึงแก่ความตาย และนำนางผมหอมไปยังปราสาทหินและดูแลนางอย่างดี
เวลาผ่านไป นางผมหอมรู้สึกเหงาเพราะอยู่คนเดียว จึงคิดอุบายโดยดึงเส้นผมของตนหนึ่งเส้น ใส่ลงในผอบ แล้วปล่อยลอยน้ำไป นางตั้งจิตอธิษฐานให้ผอบนี้ลอยไปถึงชายที่เป็นเนื้อคู่ และให้เขาตามหานางจนพบ
วันหนึ่ง ผอบลอยไปถึงเมืองรัตนา พระเจ้ารัตนะและบริวารได้กลิ่นหอมของผมที่กรุ่นไปทั่วบริเวณ บริวารพยายามเก็บผอบแต่ไม่สำเร็จ จนพระเจ้ารัตนะเก็บได้อย่างง่ายดาย
พระเจ้ารัตนะ
พระเจ้ารัตนะ

ผมเส้นนี้คงเป็นของสตรีที่มีบุญมาก ข้าจะตามหานางและนำมาครองคู่ให้จงได้

พระเจ้ารัตนะจึงออกตามหานางผมหอม จนพบเธอกำลังอาบน้ำที่ท่าน้ำในป่า ทั้งสองตกหลุมรักกันทันทีและแต่งงานอยู่ด้วยกันในปราสาทหิน แต่พระเจ้ารัตนะต้องซ่อนตัวจากพญาช้าง
ต่อมานางผมหอมให้กำเนิดบุตรสองคน ชายชื่อ "สีลา" และหญิงชื่อ "ชาดา" ในที่สุด ทั้งสองตัดสินใจพาบุตรหลบหนีจากพญาช้าง พญาช้างเมื่อรู้ว่าลูกและหลานทิ้งไปก็เสียใจจนสิ้นใจตาย
ขณะเดินทางกลับเมือง นางผมหอมถูกนางผีป่าผลักตกน้ำ นางผีป่าแปลงกายเป็นนางผมหอมเพื่อเข้าไปอยู่ในวัง แต่พฤติกรรมที่แตกต่างทำให้พระเจ้ารัตนะเริ่มสงสัย จนค้นพบความจริงและกำจัดนางผีป่าออกไป จากนั้น พระเจ้ารัตนะก็ไปรับนางผมหอมกลับมาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความอดทน ความซื่อสัตย์ และความรักแท้ที่ย่อมเอาชนะอุปสรรคทั้งปวงได้ นอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นว่าความอิจฉาริษยาและความไม่ซื่อสัตย์ย่อมนำพาความหายนะมาให้”