สุนัขจิ้งจอกกับดงหนาม

ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีชาวบ้านที่เลี้ยงไก่จำนวนมาก แต่ชาวบ้านเหล่านี้มีศัตรูที่แสนเจ้าเล่ห์ สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง มันชอบลอบเข้ามาขโมยลูกไก่และแม่ไก่ของชาวบ้านเป็นประจำ ทุกคนต่างรู้ดีถึงความเจ้าเล่ห์ของมัน แต่ก็ไม่สามารถจับตัวได้เลย

วันหนึ่ง ชาวบ้านทนไม่ไหวจึงวางแผนร่วมกับพรานผู้เชี่ยวชาญในการจับสัตว์ป่า พรานตกลงและซุ่มดักรอใกล้ ๆ บ้านของชาวบ้านเพื่อจับสุนัขจิ้งจอก แต่สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่มีสายตาไว มันมองเห็นพรานจากระยะไกลและรู้ทันทีว่ามีอันตรายใกล้เข้ามา

มันรีบวิ่งออกจากหมู่บ้านด้วยความตื่นตกใจ โดยพรานก็วิ่งตามไล่หลังมาติด ๆ

สุนัขจิ้งจอกวิ่งเข้ามาถึงชายป่า มองหาที่ซ่อนตัว และพบดงหนามอยู่ใกล้ ๆ มันรีบกระโดดเข้าไปในดงหนามทันที หวังว่าจะหลบพรานได้ แต่หนามอันแหลมคมกลับทิ่มแทงเข้าร่างของสุนัขจิ้งจอกจนรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วตัว

มันตัดพ้อด้วยความเจ็บปวด แต่จู่ ๆ มันก็เงียบลง เพราะมันคิดขึ้นได้ว่าตนเองเป็นฝ่ายผิดที่เคยไปทำร้ายไก่ของชาวบ้านมาก่อนทั้ง ๆ ที่ไก่พวกนั้นก็ไม่ได้ผิดเช่นกัน มันตัดสินใจคลานออกจากดงหนามด้วยความเจ็บปวดและหนีหายเข้าไปในป่าโดยไม่หันกลับมาอีก