กระต่ายกับดอกไม้ในป่า

กระต่ายกับดอกไม้ในป่า

กระต่ายพยายามชักชวนดอกไม้ให้ย้ายไปอยู่ในที่ที่คนจะชื่นชมมันมากขึ้น แต่ดอกไม้เลือกที่จะอยู่ในป่าที่มันรู้สึกสบายใจ นิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า ความสุขที่แท้จริงไม่ได้ขึ้นอยู่กับการได้รับการยอมรับจากคนอื่น แต่ขึ้นอยู่กับความพอใจในสิ่งที่เราเป็นและสิ่งที่เรามี

197 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
วันหนึ่งในป่าเขียวขจี กระต่ายตัวหนึ่งกำลังวิ่งเล่นและกระโดดไปมาด้วยความสนุกสนาน จู่ ๆ มันก็เห็นดอกไม้สีสวยบานอยู่กลางป่า มันจึงเข้าไปทักทาย
กระต่าย
กระต่าย

โอ้! เจ้าดอกไม้ เจ้าช่างงดงามเสียจริง! ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่ในป่าที่ไม่มีใครเห็นความงามของเจ้า?

ดอกไม้ยิ้มและตอบกลับ
ดอกไม้
ดอกไม้

ข้าไม่ต้องการให้ใครมาชื่นชมความงามของข้า ข้าพอใจที่จะบานในที่ของข้าและช่วยเติมสีสันให้ป่าแห่งนี้

กระต่ายส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจ
กระต่าย
กระต่าย

แต่ถ้าเจ้าไปบานในสวนใหญ่ในเมือง ทุกคนจะได้เห็นความงามของเจ้า เจ้าจะกลายเป็นที่รักและโด่งดัง

ดอกไม้
ดอกไม้

ข้ารู้ว่าการอยู่ในสวนใหญ่คงน่าสนุก แต่ความสุขของข้าไม่ใช่การให้ใครมาชื่นชม ข้าแค่อยากอยู่ในที่ที่ข้ารู้สึกสบายและช่วยสร้างความสุขให้กับสิ่งรอบตัว เช่นผึ้งและผีเสื้อที่มาเยี่ยมเยือนข้า

กระต่ายนิ่งคิดและเริ่มเข้าใจสิ่งที่ดอกไม้พูด
กระต่าย
กระต่าย

บางทีข้าอาจจะวิ่งไปรอบ ๆ ป่าเพื่อหาที่ที่ดีกว่านี้ แต่เจ้าน่าจะมีความสุขอยู่แล้วกับสิ่งที่เจ้ามี

ดอกไม้
ดอกไม้

ใช่แล้ว ความสุขไม่ได้ขึ้นอยู่กับการเป็นที่ยอมรับของใคร แต่ขึ้นอยู่กับการยอมรับในสิ่งที่เราเป็นและสิ่งที่เรามี

กระต่ายเริ่มเข้าใจในสิ่งที่ดอกไม้งามพูด ว่าความสุขของแต่ละคนนั้นต่างกันออกไป ไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร แต่สิ่งสำคัญคือการพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความสุขที่แท้จริงมาจากการยอมรับตัวเองและรู้จักพอใจกับสิ่งที่เรามี”