สุนัขจิ้งจอกและพวงองุ่น

สุนัขจิ้งจอกและพวงองุ่น

เจ้าสุนัขจิ้งจอกผู้เกียจคร้านตัวหนึ่ง มันได้ออกมาเดินเล่นเพื่อที่จะหาอาหารกิน และหากว่ามันได้เห็นต้นไม้ใหญ่สักต้นแล้วล่ะก็ มันก็จะอาศัยร่มเงาเพื่อที่จะนอนกลางวันสักหน่อย

273 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
เจ้าสุนัขจิ้งจอกผู้เกียจคร้านตัวหนึ่ง มันได้ออกมาเดินเล่นเพื่อที่จะหาอาหารกิน และหากว่ามันได้เห็นต้นไม้ใหญ่สักต้นแล้วละก็ มันก็จะอาศัยร่มเงาเพื่อที่จะนอนกลางวันสักหน่อย
มันเดินมาเรื่อย ๆ จนถึงท้ายหมู่บ้าน และแล้วมันก็ได้พบกับสวนองุ่นของชาวสวนที่ปลูกไว้ซึ่งเต็มไปด้วยต้นองุ่นที่ออกลูกดกเต็มต้น มีลูกเล็กลูกใหญ่ปะปนกันเต็มไปหมด โดยเฉพาะต้นองุ่นต้นใหญ่ที่มีอยู่หลาย ๆ ต้นนั้น มันมีผลที่ดูสุกงอมน่ากินมากกว่าต้นเล็ก ๆ ที่ผลยังดิบอยู่ เจ้าสุนัขจิ้งจอกเห็นอย่างนั้นจึงได้พูดขึ้นว่า
จิ้งจอก
จิ้งจอก

โอว ดูต้นองุ่นพวกนั้นสิ มันช่างมีผลสุกงอมน่ากินเสียเหลือเกิน

จิ้งจอก
จิ้งจอก

คงไม่เสียทีที่ข้าอุตส่าห์เดินทางลัดเลาะเข้ามาตั้งไกล รสชาติมันคงจะหอมหวาน กรอบอร่อยมากแน่ ๆ

เจ้าจิ้งจอกพูดพร้อมปากของมันก็มีน้ำลายไหลออกมา
ทันทีที่มันนึกถึงภาพของตัวเองกำลังได้ลิ้มรสชาติอันหอมหวานขององุ่น มันจึงได้กระโดด พรุ่งตัวขึ้นไปยังต้นองุ่นอย่างสุดแรง เพื่อจะได้ใช้มือตะปบไปที่พวงองุ่นนั้นได้อย่างพอดี แต่ด้วยความสูงของต้นองุ่น ทำให้มันไม่สามารถกระโดดเอื้อมไปได้ถึงพวงองุ่นนั้นเลย ซึ่งมันก็ทำอย่างนี้อยู่หลาย ๆ ครั้งซ้ำแล้วซ้ำอีกจนเริ่มเหนื่อยหอบ
หลังจากความพยามยามของมันไม่เป็นผล มันจึงได้แต่นั่งนิ่งเงียบ แล้วก็คิดหาวิธีอื่น ๆเพื่อที่จะสามารถบรรลุเป้าหมายคือการได้กินองุ่นสุกฉ่ำบนต้นนั้นให้ได้
ทันใดนั้น ก็มีกระรอกน้อยตัวหนึ่ง มันไต่ออกมาจากต้นองุ่นต้นสูงนั้น พร้อมกับพูดขึ้นว่า
กระรอก
กระรอก

เจ้าคิดว่าเจ้าจะกินมันได้จริง ๆ รึเจ้าสุนัขจิ้งจอก

เสียงเล็กแหลมดังออกมาจากต้นองุ่นสูงนั้น
จิ้งจอก
จิ้งจอก

นั้นใครกัน!! แน่จริงออกมาให้ข้าเห็นตัวซะดี ๆ

จิ้งจอกเอ่ยถามด้วยความตกใจ
กระรอก
กระรอก

ฮ่า ๆ ข้าอยู่ข้างบนนี้

เจ้าสุนัขจิ้งจอกได้มองหาเจ้าของเสียงนั้นจนได้พบกับเจ้ากระรอกที่เกาะอยู่บนกิ่งองุ่น
จิ้งจอก
จิ้งจอก

ใช่แล้วข้าจะกินองุ่นทุกลูกที่อยู่บนต้นพวกนั้นให้ได้

กระรอก
กระรอก

โอ้ อย่างงั้นเหรอ ฮ่า ๆ แล้วข้าจะคอยดูว่าเจ้าจะทำได้ไหม

เจ้าจิ้งจอกได้ยินดังนั้นจึงได้พูดขึ้นว่า
จิ้งจอก
จิ้งจอก

ฮ่า ๆ เจ้าไม่ต้องมาหัวเราะเยาะเย้ยข้า ดูนะ..ข้าจะพิสูจน์ไห้เจ้าได้เห็นว่าข้าต้องทำได้อย่างแน่นอน

กระรอก
กระรอก

ข้าจะรอดูก็แล้วกัน

เจ้ากระรอกไม่พูดอะไรต่ออีก มั่นไต่ไปบนต้นองุ่น แล้วก็นั่งดูสุนัขจิ้งจอกกระโดดครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อที่จะกินพวงองุ่น
สุนัขจิ้งจอกรู้สึกเหนื่อยล้า มันจึงนั่งลงพักแล้วคิดหาวิธีอื่น ๆ แทน แต่เวลาก็ล่วงเลยมา มันก็ยังไม่สามารถหาวิธีได้..มันจึงพูดขึ้นว่า
จิ้งจอก
จิ้งจอก

ข้านี่มันช่างโง่เขลาจริง ๆ นี่ข้ากำลังดิ้นรนเพื่อพวงองุ่นที่แสนเปรี้ยวหน้าตาไม่น่ากินพวกนั้นเหรอนี่

จิ้งจอก
จิ้งจอก

มันไม่เห็นคู่ควรกับความพยามของข้าเลยสักนิดสู้อาหารอย่างอื่นที่ข้าสามารถหามันมาได้อย่างง่าย ๆ กว่านี้ก็ไม่ได้

กระรอก
กระรอก

เจ้าพูดเช่นนี้แปลว่าเจ้าจะไม่กินองุ่นพวกนั้นแล้วอย่างงั้นหรือ?

จิ้งจอก
จิ้งจอก

ใช่แล้ว เจ้าก็ดูพวงองุ่นน่าเกลียด ๆ พวกนั้นสิไม่เห็นจะหน้ากินตรงไหนเลย

ทันทีที่เจ้าจิ้งจอกพูดจบ มันก็เดินจากต้นองุ่นสูงต้นนั้นไปโดยที่ไม่หันกลับมามองต้นองุ่นนั้นอีกเลย ส่วนเจ้ากระรอกน้อยได้แต่มองตามหลัง พร้อมพูดออกมาว่า
กระรอก
กระรอก

นี่ความพยายามของเจ้ามีเพียงแค่นี้จริง ๆ ล่ะนะ

ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ผู้ที่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่สำเร็จ มักจะกล่าวโทษว่า การคิดวางแผนล่วงหน้าและการเตรียมพร้อมเพื่ออนาคตที่จะมาถึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด การประมาทในสิ่งที่คิดว่าเป็นเรื่องเพียงเล็กน้อยย่อมนำมาซึ่งความลำบากในภายหลัง สิ่งนั้นไม่ดีและจะดูถูกสิ่ง ๆ นั้นเสมอพร้อมกับคิดว่ามันไม่คู่ควรต่อความพยามของตัวเองโดยหารู้ไม่ว่า ตัวเราเองนั้นที่ไม่เพียรพยายามพอที่จะทำให้บรรลุถึงเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้”