เด็กชายกับถั่วอบ

ณ บ้านหลังเล็ก ๆ แถวชนบทแห่งหนึ่งมีเด็กชายที่อาศัยอยู่กับยายสองคน เด็กชายคนนี้มีนิสัยที่ดื้อเขาซุกซนและเขายังมีของโปรดที่เขาชอบกินมาก ๆ อยู่อย่างหนึ่งคือถั่วอบเกลือฝีมือคุณยายของเขานั่นเอง วันหนึ่งคุณยายจึงได้ทำถั่วอบให้หลานชายกินคุณยายได้ใส่ถั่วไว้ในเหยือกแต่ว่าคุณยายยังขาดเกลือที่จะนำมาใส่ถั่วอบ คุณยายจึงต้องออกไปซื้อเกลือที่ร้านค้าใกล้ ๆ บ้าน หลังจากที่คุณยายเตรียมตะกร้าใส่ของเสร็จจึงบอกหลานชายว่า

278 อ่าน

Tags :

แนะนำตัวละคร

ยาย

เด็กชาย

ณ บ้านหลังเล็ก ๆ แถวชนบทแห่งหนึ่งมีเด็กชายที่อาศัยอยู่กับยายสองคน เด็กชายคนนี้มีนิสัยที่ดื้อเขาซุกซนและเขายังมีของโปรดที่เขาชอบกินมาก ๆ อยู่อย่างหนึ่งคือถั่วอบเกลือฝีมือคุณยายของเขานั่นเอง วันหนึ่งคุณยายจึงได้ทำถั่วอบให้หลานชายกินคุณยายได้ใส่ถั่วไว้ในเหยือกแต่ว่าคุณยายยังขาดเกลือที่จะนำมาใส่ถั่วอบ คุณยายจึงต้องออกไปซื้อเกลือที่ร้านค้าใกล้ ๆ บ้าน หลังจากที่คุณยายเตรียมตะกร้าใส่ของเสร็จจึงบอกหลานชายว่า

หลังจากที่คุณยายเตรียมตะกร้าใส่ของเสร็จจึงบอกหลานชายว่า

ยาย

ยายจะออกไปซื้อเกลือแปปนึงนะ

หลังจากที่หลายชายได้ยินดังนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคุณยายกำลังจะทำของโปรดที่เขาชอบให้เขากินอย่างแน่นอนเขาจึงได้วิ่งเข้าไปในครัวอย่างตื่นเต้นพร้อมกับสายตาที่มองหาถั่วอบของเขาที่คุณยายทำไว้และเขาก็ได้พบเข้ากับโถใบใหญ่ที่คุณยายใส่ถั่วอบเอาไว้เขาจึงได้เอ่ยถามคุณยายออกไปว่า

เด็กชาย

ผมขอชิมถั่วในโถที่ยายใส่ไว้ได้ไหมครับ

ยาย

ได้สิจ๊ะแต่อย่าเยอะนะยายยังปรุงไม่เสร็จเลย ยายจะออกไปซื้อเกลือแปปเดียว

เด็กชาย

ครับคุณยาย ผมจะรอคุณยายกลับมาและกินถั่วอบอร่อย ๆ ครับ

หลังจากที่พูดคุยกันเสร็จแล้วหลานชายก็ได้คว้าเอาโถใบนั้นมาใกล้ ๆ เขาพร้อมกับค่อย ๆ ล่วงมือลงไปหยิบเม็ดถั่วทีละเม็ด ๆ อย่างช้า ๆ หลังจากที่เขาได้หยิบกินถั่วไปเรื่อย ๆ เข้าก็นึกขึ้นได้ว่าแทนที่เขาจะหยิบกินถั่วทีละเม็ดทำไมเขาไม่ใช้มือของเขากำถั่วขึ้นมาให้ได้เยอะ ๆ ในครั้งเดียวแทนล่ะ

หลังจากที่เขาคิดได้ดังนั้นเด็กชายก็ได้ล้วงมือลงไปในโถอีกครั้ง พร้อมกับใช้มือของเขากำถั่วขึ้นมาให้ได้เยอะที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้แต่เมื่อถึงตอนที่เขาจะดึงมือออกนั้นด้วยขนาดปากของโถแก้วที่เล็กเกินไปทำให้มือของเด็กชายที่ในมือเต็มไปด้วยเมล็ดถั่วไม่สามารถนำออกมาจากโถแก้วได้

เด็กชายทำอะไรไม่ได้เขาจึงได้นั่งร้องไห้โฮด้วยความโศกเศร้าและความผิดหวังอยู่ตรงนั้นจนกระทั่งคุณยายของเขาได้กลับมาคุณยายที่ได้ยินเสียงร้องไห้ของหลานจึงได้รีบวิ่งเข้ามาดูคุณยายได้เห็นหลานของเขาร้องให้เพราะมือติดอยู่โหลแก้วจึงได้พูดขึ้นว่า

ยาย

ทำไมหลานไม่ค่อย ๆ หยิบกินทีละเม็ดล่ะ

เด็กชาย

ไม่ครับคุณยายผมอยากที่จะกินถั่วให้ได้เยอะ ๆ

ยาย

ทำไมหลานไม่พอใจในสิ่งที่ตนมีแล้วปล่อยถั่วออกจากมือแล้วค่อย ๆ หยิบกินทีละเม็ดจนอิ่มแทนเพียงแค่นี้หลานก็จะเอามือออกจากโถได้แล้วนะ

หลานชายได้ยินดังนั้นจึงได้ปล่อยถั่วออกจากมือและทำให้เขานำมือออกจากโถได้ที่สุด

เด็กชาย

ต่อไปผมจะไม่ตะกละกินแล้วครับยาย จะระวัง ๆ ให้มากครับ ฮือ ๆ

แล้วเด็กชายก็วิ่งไปกอดยายด้วยทั้งเจ็บและสำนึกผิด