แมวผูกกระพรวน

แมวผูกกระพรวน

ณ บ้านชาวนาแห่งหนึ่ง ได้มีเจ้าแมวและครอบครัวขอหนูอาศัยอยู่ในบ้านชาวนาหลังเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เจ้าแมวถูกเลี้ยงอย่างสุขสบายแต่พวกหนูต้องอาศัยอยู่อย่างหวาดกลัวเขี้ยวอันคมและกรงเล็บอันแหลมของเจ้าแมวที่ชาวนาเลี้ยงไว้มาตลอดเวลา

267 อ่าน
อ่านเรื่องเต็ม
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ บ้านชาวนาแห่งหนึ่ง ได้มีเจ้าแมวและครอบครัวของหนูอาศัยอยู่ในบ้านชาวนาหลังเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เจ้าแมวถูกเลี้ยงอย่างสุขสบายแต่พวกหนูต้องอาศัยอยู่อย่างหวาดกลัวเขี้ยวเล็บอันแหลมของเจ้าแมวที่ชาวนาเลี้ยงไว้มาตลอดเวลา
พ่อหนู
พ่อหนู

มันถึงเวลาแล้วที่พวกเราจะต้องถูกปลดปล่อยจากความหวาดกลัวนี้!!

พ่อหนูเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแสดงถึงการมีความหวัง
พ่อหนู
พ่อหนู

พวกเราต้องอยู่กันแบบหวาดกลัวเจ้าแมวนั่น มานานแล้ววันนี้เราต้องมาคิดช่วยกันว่าจะหาทางที่จะจัดการกับเจ้าแมวนั่นได้อย่างไรดี

หนูพี่ชาย
หนูพี่ชาย

ถ้าอย่างนั้นเราต้องหาวิธีที่จะต้องรู้ให้ได้ว่าเจ้าแมวนั่นกำลังอยู่ที่ไหนหรืออยู่ใกล้เราแค่ไหน เพื่อที่เราจะได้หลบหนีได้ทัน

พ่อหนู
พ่อหนู

ดี ๆ เห็นด้วยเป็นแผนที่ยอดเยี่ยมไปเลย

พ่อหนูกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ชื่นชม
พ่อหนู
พ่อหนู

ว่าแต่พวกเราจะรู้ได้ด้วยวิธีไหนกันล่ะ

หลังจากที่ช่วยกันวางแผนจนผ่านมาครึ่งวันแล้วแต่ก็ยังนึกแผนการที่จะจัดการกับเจ้าแมวไม่ออกเสียที พ่อหนูจึงได้เอ่ยถามสมาชิกในครอบครัวตัวอื่นบ้างว่า
พ่อหนู
พ่อหนู

นี่ก็ผ่านมาครึ่งวันแล้วเรายังคิดแผนการจัดการกับเจ้าแมวนั้นและป้องกันครอบครัวเราจากคมเขี้ยวของเจ้าแมวนั่นไม่ได้เลยหากใครมีความคิดดี ๆ ก็เสนอขึ้นมาได้เลยนะ

ครอบครัวหนูได้ยินดังนั้นจึงเร่งช่วยกันคิดหาวิธีจนเวลาผ่านไปครู่ใหญ่จนลูกชายคนเล็กได้กล่าวขึ้นว่า
หนูน้องชาย
หนูน้องชาย

ข้ามีความคิดดี ๆ แล้วมันเป็นแผนที่ง่ายมาก ๆ เลยล่ะ

หนูน้องชาย
หนูน้องชาย

เราควรที่จะหากระพรวนซักลูกมาแขวนคอเจ้าแมวนั่นไว้ เพราะเวลาที่เสียงกระดิ่งนั้นดังขึ้นเราจะได้รู้ว่าศัตรูนั้นเข้ามาใกล้พวกเราแล้วยังไงล่ะ

พ่อหนู
พ่อหนู

โอ้ ช่างเป็นความคิดที่ฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก

พ่อหนูเอ่ยปากชมลูกชายคนเล็กอย่างชื่นชมเพราะไม่เคยมีใครคิดแผนแบบนี้ได้มาก่อน
แต่การชื่นชมนั้นกลับถูกขัดขึ้น ด้วยน้ำเสียงของหนูพี่ชายตัวหนึ่งในกลุ่ม
หนูพี่ชาย
หนูพี่ชาย

เป็นความคิดที่ดีก็จริงน้องชาย แต่ใครกันล่ะที่จะนำกระพรวนไปติดไว้ที่คอของเจ้าแมวนั่นหรือว่าเจ้าจะไปทำเอง

ครอบครัวหนูได้แต่นิ่งเงียบไปไม่มีใครออกความคิดเห็นอีกเลย เพราะไม่มีใครกล้าที่จะนำกระดิ่งไปแขวนไว้ที่คอของเจ้าแมวตัวนั้น
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้แผนที่คิดมาทั้งหมดไม่สำเร็จและทำให้ครอบครัวของพวกหนูนั้นต้องใช้ชีวิตอยู่กับความหวาดกลัวต่อไป
ม้า
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“คำพูดและความคิดนั้นเป็นสิ่งสำคัญแต่การกระทำนั้นสำคัญยิ่งกว่าคำพูด หากสามารถลงมือปฏิบัติได้จริงดังที่คิดไว้แล้วย่อมประสบความสำเร็จเป็นแน่แท้”